ΤΟ ΚΩΛΟΜΠΑΡΕΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΚΗ ΡΟΥΒΑ

«Της Αγάπης Αίματα» με Σάκη Ρουβά. Όχι, κύριε, δεν το δέχομαι. Είναι ιεροσυλία. Αυτή είναι η δική μου θέση για ένα μουσικό έργο, το «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη και του Μίκη Θεοδωράκη, το οποίο έχει περάσει μέσα μου. Και κυκλοφορεί έτσι όπως το έχει εισπράξει με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στο μικρόφωνο και τον μέγιστο Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει με τις τεράστιες χερούκλες του, φτερούγες που λες έσκιζαν τον ουρανό.

Όχι, δεν θέλω να ακούσω τη φωνή του κυρίου Σάκη Ρουβά. «Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα – Στο αγιάζι των λειμώνων, στη μόνη ακτή του κόσμου – Πού να βρω τη ψυχή μου, το τετράφυλλο δάκρυ».

Γιορτή, λέει, απόψε στην Πλατεία Νέας Σμύρνης για τα 90 χρόνια ζωής του Μίκη Θεοδωράκη και όπως ο Αλέξης Τσίπρας έγινε ένας ακόμα μνημονιακός πρωθυπουργός, έτσι και ο σύντροφος Σάκης Ρουβάς θα τραγουδήσει «Ένα το χελιδόνι κι η Άνοιξη ακριβή – Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή – Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους Τροχούς –
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους».

Δεν δέχομαι Σάκη Ρουβά και Άξιον Εστί μαζύ ακόμα κι αν ο συμπαθής τραγουδιστής έχει στο αίμα της φωνής του ό, τι χρειάζεται για να ερμηνεύσει το ορατόριο του Θεοδωράκη. Επειδή δεν μπορώ να αγνοήσω το μέχρι σήμερα «παρελθόν» του κυρίου Σάκη Ρουβά. Το παλληκάρι σα φιγούρα «καλλιτεχνική» έχει ταυτιστεί... αισθητικά με φτηνιάρικα ψευτοτραγουδάκια επιπέδου eurovision, δηλαδή ό, τι πιο ρηχό εθνοπόπ.

Έτσι έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ο Σάκης Ρουβάς κι αυτό δεν διαγράφεται. Να, γιατί δεν θα έχει συνέχεια το κωλομπάρεμα που διαπράττει απόψε ο Δήμος Νέας Σμύρνης.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Σάκης Ρουβάς τραγουδάει τον ύμνο του Σύριζα