Η ΡΟΥΦΗΚΤΡΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΚΑΥΛΟΥ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ

Γιατί να μην το παραδεχθώ. Να μην το ομολογήσω. Δεν το περίμενα ποτέ, ποτέ των ποτών, ότι το διαδίχτυο θα έπινε το αίμα μου. Θα ρουφούσε αχόρταγα και αδίστακτα τις αναπνοές μου. Και τις σκέψεις μου. Με μια άλλη κουβέντα, ναι, ήμουνα απροετοίμαστος όταν μπήκα στο παιχνίδι με το site. Ανυποψιάστος, πως θα χρειαζόταν να γράφω τόσο πράμα. Ατελείωτο πράμα

Τα άντερά μου έχω αφήσει πάνω στο χαρτί. Μια ζωή. Στην εφημερίδα εκατομμύρια τα χειρόγραφα. Είμαι, βλέπεις, της παλιάς σχολής, παίζω μπάλα με το χέρι, όχι με το πλήκτρο, γι' αυτό ξεφεύγουν κάποια λαθάκια, επειδή τα κείμενα τα περνάει στον υπολογιστή άλλο χέρι, δεύτερο χέρι.

Τέλος πάντων, στο internet η δουλειά ζητάει να γράφεις συνέχεια, να μη σταματάς! Ρουφήκτρα το internet, αλλά και γαμώ πυρόκαυλος ο αποδυτηριάκιας. Να γράφεις, να γράφεις, να γράφεις. Δεν γίνεται, όμως, να το γυρίσουμε το μαγαζί σε σούπερμάρκετ. Ο αποδυτηριάκιας, η σελίδα του αποδυτηριάκια είναι μπουτίκ. Τα άλλα sites για να σταθούν στην πιάτσα υποχρεώνονται να γίνουν σκέτη λαϊκή αγορά γειτονιάς μετά τις τρεις το απόγευμα. Δεύτερο πράμα, ακόμα και σαβούρα. Πάρε τζάμπα, στη φτήνεια.

Ό,τι θέλει η «πελατεία». Σκάρτο πράμα, όχι εκλεκτό, όχι εκλεκτικό, ποιοτικό. Στην πιάτσα λένε ότι ο μέσος επισκέπτης, ο μέσος χρήστης δεν αντέχει να δαγκώσει, να γδάρει, να ματώσει, τη σκληρή τροφή, θέλει το φαγάκι εύκολο, μασημένο, έτοιμο να το καταπιεί. Χωρίς να τον ενδιαφέρει η γεύση, ούτε οι βιταμίνες που θα μπολιάσουν τη σκέψη του.

Από την άλλη, διαβάζεις αποδυτηριάκια και κάτι παίρνεις. Κάτι έχει να σου πει το κάθε κείμενο. Μην με πιέζεις, όμως, για περισσότερες μερίδες από το καζάνι μου. Η ιστοσελίδα βγήκε στον αέρα στις 21 Φεβρουαρίου 2013 και μέχρι σήμερα κοντά στα 25.000 κομμάτια. Ε, δεν είναι και λίγα.

Κάτι άλλο; Το άλλο! Το άλλο, τα άλλα ό,τι διαβάζεις στο site.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΣΕΝΑ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΑΛΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ!