ΟΥΤΕ Μ’ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΚΑ ΜΗΤΣΟΥΣ

Συνέβη κι αυτό. Τουλάχιστον, σε μένα προσωπικά συνέβη. Σάββατο βράδυ τυχαίως κι όχι σκοπίμως, στην ανοικτή τηλεόραση του σαλονιού, πέφτω στον Λάκη Λαζόπουλο των Δέκα Μικρών Μήτσων. Κοντοστάθηκα από περιέργεια, πήρα θέση στην πολυθρόνα από περιέργεια, όχι πώς σαν κανονικός άνθρωπος δεν κάνω κρα να ευθυμήσω. Κάνω και παρακάνω. Το ‘χουμε ανάγκη το αστείο. Το γέλιο. Να ξεφύγουμε, ρε αδελφέ.

Περιμένεις, λοιπόν, από μία σατιρική εκπομπή, σαν κι αυτή του Λαζόπουλου, πρώτον να ξεχαστείς και βέβαια να ξεκαρδιστείς. Ε, λοιπόν, με το ζόρι καθόμουν στην πολυθρόνα. Οι Δέκα Μήτσοι, και οι δέκα με έδιωχναν από την τηλεόραση. Ούτε κέφι μου έφτιαχναν, ούτε μ’ έκαναν να γελάσω.

Έχασε το ταλέντο του ο Λαζόπουλος; Όχι. Το επεισόδιο ήταν πρόχειρα γυρισμένο; Όχι. Οι ηθοποιοί που πλαισίωσαν τον Λαζόπουλο ήταν δεύτεροι, μέτριοι; Όχι. Τότε, τι;

Δεν έβγαζε γέλιο. Η απόλυτη αποτυχία. Να μη συγκινείται ο θεατής με δραματική σειρά. Να μη γελάει με κωμική σειρά. Γιατί, όμως, δεν με κέρδισε ούτε ένας από τους Δέκα Μήτσους; Θέμα εποχής, ίσως. Η ίδια εκπομπή στο φόντο με πρωθυπουργό τον Κωστάκη ή τον Γεωργάκη, θα είχε άλλη τύχη. Τον Τσίπρα δεν τον παίρνεις σοβαρά. Τι φταίει ο Αλέξης, που τώρα τον καρφώνει ο Λαζόπουλος; Μία μαριονέτα είναι. Όχι και να τα βάζουν με τον πιθηκάκι, να τον αντιμετωπίζουν σα γορίλα, και να κόβει εισιτήρια το έργο.

Διαβάστε ακόμα:

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ ΜΟΝΟ Η ΜΠΟΥΧΕΣΑ ΠΡΟΕΔΡΑΡΑ