Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΧΟΥΝ ΡΙΖΕΣ... ΛΑΙΚΕΣ

Για γιαούρτι στη μάπα είναι όλοι οι γελοίοι που με το παραμικρό βάζουν στο στόμα τους την καταγγελία της μόδας, περί ρατσισμού. Λαϊκισμού. Ομοφοβίας. Φοβερά πράγματα. Να μην τολμάει κάποιος να εκφραστεί ελεύθερα, να δηλώσει τι του αρέσει, τι όχι και να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για φασίστας από τους αληθινούς φασίστες. Όλους αυτούς τους ντενεκέδες που με το ψώνιο να αυτολανσάρονται προοδευτικοί και ανθρωπιστές, στην πραγματικότητα λες και είναι προπαγανδιστές ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Ποια είναι η κουβέντα; Ο γνήσιος φασίστας είναι ο οπαδός. Της ομάδας του. Της θρησκείας του. Της σεξοαλικής του ταυτότητας. Του κόμματος του. Αυτός που δεν βλέπει, που δεν θέλει να ακούσει όχι απλά την άποψη του αλλουνού, αλλά και αρρωσταίνει με την ύπαρξη του αντιπάλου.

Το χειρώτερο; Τον φασίστα, τον ρατσιστή, εννοώ τον υπηρετεί η κυρίαχη άποψη. Έχει, δηλαδή, σύμμαχο την πλειοψηφία.
Συγκεκριμένα και χειροπιαστά πράγματα. Είναι δημοσιογράφος και βγάζει μεροκάματο με το να γράφεις για την κωλομάδα του. Τη μεγάλη ομάδα, για να κάνουμε ταμείο. Την ομάδα με το μπούγιο οπαδων. Υπερέχει επαγγελματικά από τον συλλογικό ρεπόρτερ και σχολιαστή της πλάκας π.χ. του Πανιωνίου και του Ηρακλή, του Απόλλωνα και του Ατρόμητου.
Γίνεται το παιχνίδι της λεγόμενης μεγάλης ομάδας και ο λειτουργός της δημοσιογραφίας γράφει χίλιες λέξεις, από τις οποίες μόνον οι 20-30 αφορούν την αντίπαλο της ομαδάρας σου. Γίνεται, ρε, ποδόσφαιρο με μια ομάδα; Όχι, βέβαια. Αφού, λοιπόν, υπάρχουν στο γήπεδο δυο αντίπαλοι, γιατί ο επαγγελματίας ασχολήται μόνον με τη μια; Αν δεν είναι αυτός ο ορισμός του φασισμού, του ρατσισμού,αυτές τις εμετικές ταμπέλες, ποιος είναι;.

Δεν φταίει ο δημοσιογράφος. Αν ο επαγγελματίας γράψει φίφτυ-φίφτυ, τότε οι αναγνώστες θα πουν «τι μαλάκας είναι ο τύπος, ασχολείσαι με τους ανύπαρκτους…». Πήρες πρέφα;

Αυτό θα πει οπαδός. Θεωρεί ομαδάρα τη δική του ακόμα κι αν κερδίζει τους ανύπαρκτους.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ