Ο ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ

Τον Φίλιππο τον περιμέναμε. Αυτό ήταν το ζόρικο. Δεν πήγε μπαμ και κάτω από τον καρκίνο. Μήνες είχε μπει στη διαδικασία.

Ήταν μεγάλος στο χώρο ο Συρίγος. Παλιοσειρά που δεν ξεπεράστηκε. Αν λέει κάτι αυτό, που λέει. Αν αφορά το επίπεδο της αθλητικής δημοσιογραφίας, που το αφορά.

Δεν υπάρχουν μεγάλοι στο χώρο. Πόσους να βρεις αν τους μετρήσεις; Έναν, μισό, ενάμισυ, δύο, πέντε. Μήπως φουσκώνουμε το λογαριασμό.

Τι θα πει μεγάλος; Θα πει να είσαι εσύ, να ανήκεις στον εαυτό σου, όχι σε κάποιο πρόσωπο, όχι σε μία εξέδρα. Να έχεις γνώση. Να έχεις άποψη, και να την λες. Αυτά τα ολίγα για έναν μεγάλο, που αφήνει πίσω του τα πατήματά του.

Να πω πότε και πώς γνώρισα τον Φίλιππο Συρίγο, με αφορμή το θάνατό του το 2013, σα σήμερα 13 Οκτωβρίου. Αν ενδιαφέρει να μάθουν οι νέοι σε ποια Ελλάδα ξεπεταχτήκαμε εμείς.

Αρχές 1973 στον έκτο όροφο της Απογευματινής, οδός Φειδίου.Διευθυντής ο μακαρίτης Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος, ένας πιστολάς της ελληνικής δημοσιογραφίας, που πρώτος αυτός σε πολιτική εφημερίδα ήθελε κάθε μέρα μία σελίδα για τα αθλητικά. Και η Απογευματινή είναι η πρώτη που παρουσιάζει κάθε Δευτέρα ένα τετρασέλιδο αθλητικό. Με διευθυντή Χάρη Λυμπερόπουλο, αρχισυντάκτη Ανδρέα Μπόμη, συντάκτες ύλης Ηρακλή Κοτζιά, Φίλιππο Συρίγο, συντάκτες- ρεπόρτερ Τάκη Μιχαηλίδη, Χρήστο Ράπτη, Νίκο Μπαβέλα, Νίκο Κατσαρό, Νίκο Καραγιαννίδη, Γιάννη Μετζιδάκη.

Ο Συρίγος είναι φαντάρος κι έρχεται στην εφημερίδα μετά τις δώδεκα τη νύχτα, αφού τελειώνει τη δουλειά του στην Αθλητική Ηχώ. Ποια ήταν η δουλειά του, ως «συμπληρωματικός» μεταμεσονύκτιος συντάκτης ύλης; Μάζευε όλες τις ενδιαφέρουσες ειδήσεις β’ διαλογής, που αφορούσαν ρεπορτάζ ομάδων εκτός των μεγάλων, όπως και την επικαιρότητα εκτός ποδοσφαίρου και την «κουβαλούσε» από την αθλητική εφημερίδα στην Απογευματινή. Η οποία λειτουργούσε ως μία μικρογραφία αθλητικής εφημερίδας, άλλωστε κάθε μέρα είχε ένα κτύπημα πρωτοσέλιδα. Αυτό έγινε στον Ολυμπιακό του Γουλανδρή π.χ., εκείνο στον ΠΑΟΚ του Παντελάκη, το άλλο στην προπόνηση του Παναθηναϊκού με Πούσκας.

Ήταν σπάνιο, τότε, εκείνα τα χρόνια, ένας νεαρός δημοσιογράφος, όπως ο Φίλιππας, να είναι υλατζής, να κάνει ύλη στα πρώτα του χρόνια σε εφημερίδα. Κι ακριβώς γιατί ο Συρίγος ήξερε τη δουλειά του υλατζή ήταν ο πρώτος που σελιδοποιούσε τον «Δικέφαλο», τη συλλογική εφημερίδα της ΑΕΚ που κυκλοφορούσε κάθε Σάββατο.

Από την πρώτη στιγμή τον έκοψα. Γλώσσα τολμηρή, πεζοδρομιακή, άφοβη. Ποιο αλάνι είναι αυτό, ρώτησα. Δεν φοβότανε κανένα ο Συρίγος, δεν υπολόγιζε κανένα. Κι άμα λάχει, πέταγε κανένα τασάκι με τσιγάρα σε δημοσιογράφο, ακόμα και παλαιότερο απ’ αυτόν, αν έκανε καμιά μαγκιά. Μαγκιά που δεν την σήκωνε ο μάγκας ο Συρίγος.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ είναι από την επίσκεψη στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη στην Ακρόπολη. Ήταν ένα αξέχαστο βράδυ, Φεβρουάριος του 2012, μία συνάντηση που κράτησε δυόμισυ ώρες. Από δεξιά του καθιστού μέγιστου Έλληνα, ο Ζήσης Καραβάς του Βήματος, ο Ηλίας Μπαζίνας, ο Νίκος Μάλιαρης, ο γενειοφόρος Φίλιπππος Συρίγος, ο Νίκος Καραγιαννίδης και ο μάνατζερ Πασχάλης Παπαδόπουλος.

Διάβασε το κείμενο μου για τον Συρίγο και έγραψε τούτες τις δυο αράδες, περισσότερα δεν χρειαζόντουσαν. ''Τριάντα χρόνια συνταξιδέψαμε. Έβριζε αυτος, Έβριζα εγώ, τακιμιάσαμε. Την πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε λέει "τάβλι ξέρεις;" "Μάθε μου" του είπα. Μου άνοιξε ο κώλος 7-0! Δεν ξαναπαίξαμε!! Χαρτιά, ξενύχτια, ζάρια και τα συναφή. Τριάντα χρόνια στην εφημερίδα, στο ίδιο σπίτι. Ούτε οι γυναίκες μας δεν μας ήξεραν τόσο καλά όσο οι συνάδερφοι μας. Χηρέψαμε από πολλούς συμβίους''.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ Η ''ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ'' ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ