ΕΤΣΙ ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ ΚΑΝΑΛΙΑ, ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ, ΕΤΣΙ ΚΟΝΟΜΑΝΕ...
10/11/2022
•
ΠΑΣΟΚ, λέει, ήταν άλλο πράμα από την ΝΔ. Και όταν ήλθε η ώρα του Σύριζα, ε, τότε ήταν άλλο πράμα η δουλειά. Μόνο που υπεράνω κομμάτων, των... διαφορετικών κομμάτων και... παρατάξεων, το πρώτο λόγο έχει η πραγματικότητα. Η παρανομία, δηλαδή. Και η ασυδοσία. Και τα στραβά μάτια των κομμάτων, κυβερνητικών κι όχι, απέναντι στη αλήθεια και τη δύναμη της πραγματικότητας.
Τρία χρόνια πριν πεθάνει, Σεπέμβριο του 2019, ο πασίγνωστος Δημήτρης Ρίζος μίλησε για την προσωπική του ζωή, που σε κάποιο βαθμό συνδέεται με τις πολιτικές εξελίξεις στον τόπο μας. Γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών, στο χωριό του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος ήταν στενός προσωπικός φίλος του πατέρα του. Λόγω αυτής της σχέσης από μικρός ο Ρίζος βρέθηκε προστατευόμενος του «εθνάρχη», και στη συνέχεια έκανε καριέρα δημοσιογράφου, κρατικού, καθεστωτικού αλλά και ελεύθερου επαγγελματία και εκδότη.
Από τη δεξιά «Βραδυνή» στη δεξιά «Ακρόπολη» και μετά στον δεξιό «Ελεύθερο Τύπο» ο Δημήτρης Ρίζος, που δεν τα πήγαινε καλά ως διευθυντής εφημερίδας με το Δ.Σ. του ιδρύματος που διόριζε η δεξιά κυβέρνηση, επειδή κάποιοι κονόμαγαν με λαμογιές. Με το θάνατο του ιδιοκτήτη Βουδούρη η εφημερίδα είχε γίνει «Ίδρυμα» με 17μελές συμβούλιο που διοικούσε την επιχείρηση, ο δε Ρίζος ήταν το αφεντικό της εφημεριδας.
Μαζεύει τα μπογαλάκια του, όπως λέει ο ίδιος ο Ρίζος, και εγκαταλείπει την εφημερίδα που την είχε κάνει μεγάλη. Διάδοχός του στον ''Ελεύθερο Τύπο'' ο Κύρτσος, ευρωβουλευτής σ'ήμερα, κι εκείνος, ο Ρίζος ανοίγει τον «Αδέσμευτο».
Να φτάσουμε στο παρασύνθημα. Λόγια του Δημήτρη Ρίζου: «...Μου 'ρθε η ιδέα να βρω έναν ραδιοφωνικό σταθμό να διαφημίσω την εφημερίδα. Ένα μεσημέρι που έτρωγα παρέα με τον Γιάννη και τον Θέμη Αλαφούζο τους είπα την ιδέα μου και εκείνοι μου έδωσαν τζάμπα τον «Τοp FM» του Λαμπράκη, που τον είχαν πεταμένο στα υπόγεια της «Καθημερινής». Χρειαζόμουνα, όμως, 100 εκατομμύρια δραχμές για να τον πάρω από τα υπόγεια της «Καθημερινής» και να τον κάνω «Λάμψη». Δεν είχα μία. Άρχισα να παρακαλάω τον Γιάννη Αλαφούζο να τον κάνω μέτοχο.
Μετά από πολλές προσπάθειες έπεισα τον Αλαφούζο, ο οποίος μου ξεκαθάρισε:''Μην με απασχολείς ποτέ για οτιδήποτε''. Του έδωσα το 50% και εκείνος μου παρείχε ένα μικρό στούντιο στο Φάληρο για να ξεκινήσει ο σταθμός. Όλοι περίμεναν να τον κάνω πολιτικό, εγώ τον έφτιαξα μουσικό σταθμό και σε 3 μήνες έπιασε 30% ακροαματικότητα. Δύο δις δραχμές κέρδη τον πρώτο χρόνο. Δεν το πιστεύαμε!
Κάθε τόσο είχαμε επικοινωνία με τον Γιάννη Αλαφούζο, που ήταν στο Λονδίνο αυτοεξόριστος για χρέη που είχε στην πλάτη του. Μόλις ο πατέρας του εξόφλησε τα χρωστούμενα και επέστρεψε, του άνοιξε η όρεξη να μπει στο σταθμό. Επειδή ξέρω ότι ο Γιάννης είναι λίγο διαλυτικός σαν άτομο, χωρίσαμε. Πούλησα τον «Λάμψη» πάνω από 7 δις δραχμές».
Συμπέρασμα. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Ομαδάρα είναι, ρε
Διαβαστε ακομα: