ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΓΙΑ ΟΜΑΔΑ

Να ξεκαθαρίσω επειδή παρά τη θέλησή μου, αποδυτηριάκια διαβάζουν και άτομα που δεν γουστάρω ούτε καν να βλέπουν τα γραφτά μου. Δίνω την πληροφορία στους αξιοπρεπείς κυρίους οι οποίοι κατά λάθος έπεσαν ή πέφτουν σε κείμενα του αποδυτηριάκια, αυτό που γνωρίζουν εδώ και χρόνια όσοι προπόνησαν τη σκέψη τους διαβάζοντας την τελευταία σελίδα της φυλλάδας. Δεν είμαι της δημοκρατίας του χαβαλέ. Πολύ περισσότερο δεν γράφω για να δώσω την ευκαιρία να διαλογισθούν και να σχολιογραφήσουν άτομα στα οποία ποτέ δεν θα πουλήσω κάρτα διαρκείας στο κλαμπ συνωμοσίας του αποδυτηριάκια.

Οπαδός της ομαδάρας του είναι. Δεν κατάλαβα. Ποια είναι η ομαδάρα; Μια είναι αυτή. Καμία άλλη. Είναι η δική του ομάδα και είναι περήφανος γι' αυτήν. Για παράδειγμα εγώ. Είμαι ΠΑΟΚ. Πονάω όταν διαβάζω συντρόφια να υπογράφουν τον παοκτσηδισμό τους με τρόπο ρεζίλικο. Τι συγγένεια πνευματική μπορώ να έχω μ' αυτά τα τέρατα;

Είμαι γάβρος και βγάζω σπυράκια στους γλουτούς και μόνο στη σκέψη ότι ο γιος μου κάνει παρέα με τη νεολέρα της θύρας 7. Μου δηλητηριάζουν τη ρομαντική φαντασίωση που μου εμπνέει ο θρύλος. Είμαι βαζέλος και ψάχνομαι, πέφτω σε κρίση πανικού και αυτοκριτικής, όταν αυτό που αγαπώ, το τριφύλλι, λένε ότι το λατρεύουν και κάποια βλήτα. Είμαι αεκτζής, είμαι αρειανός, πανιώνιος, ηρακληδέας, είμαι αυτό που είμαι, κι αυτό που είμαι δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με το πως συμπεριφέρονται άλλοι του ιδίου με μένα οπαδικού πατριωτισμού.

Μια είναι η αγία ομάδα στην Ελλάδα, η δική μου. Την έχω εικόνισμα. Κι όμως, άλλοι που δηλώνουν οπαδοί της, την κατουρούν. Γιατί μου το κάνουν; Χερουβείμ είναι η δική μου ομάδα και στο όνομά της αφοδεύουν τα “αδέλφια” μου. Οι συνοπαδοί. Αισθάνομαι την ανάγκη να εξομολογηθώ για την αμαρτία μου να πιστεύω στην αγιότητα της ομαδάρας μου.

Σήμερα τιμούμε την ημέρα του Αγίου Πνεύματος.

Διαβαστε ακομα:

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΥΨΗΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ