ΑΡΚΕΙ ΕΝΑ ΣΟΥΛΑΤΣΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΧΤΥΟ
Το διαδίχτυο σήμερα είναι ο βασιλιάς στα ΜΜΕ. Ένας καραγκιόζης βασιλιάς. Ένας γελωτοποιός, όχι ένας αξιοσέβαστος βασιλιάς. Κάνεις ένα σουλάτσο στα μέσα του ηλεκτρονικού τύπου και επιτόπου παίρνεις χαμπάρι τη φτήνεια του προϊόντος. Η είδηση είναι προϊόν, αυτό υποτίθεται παρουσιάζει, πλασάρει το site. Στα τυφλά, στα κλεφτά. Με αντιγραφή, όπως το βουτάει κακογραμμένο από άλλο μέσο. Κανονική κλοπή. Ίδιος τίτλος, ίδιο κείμενο, ίδια φώτο.
Τι, λοιπόν, είναι εκείνο που παρατηρεί κανείς στο σουλάτσο, στο σερφάρισμα στο χάος του υποτίθεται δημοσιογραφικού τομέα του διαδιχτύου; Προβάλλονται δραστηριότητες της πλάκας ανύπαρκτων προσώπων.
Να το πω αμέσως. Μια κοινωνία μετριέται σε σοβαρότητα από το πόσο σημαντικοί είναι οι λεγόμενοι διάσημοι της. Όταν, λοιπόν, μια κοινωνία ασχολείται με τον κύριο τίποτα, όταν μια κοινωνία δίνει γήπεδο στον σαχλαμάρα, τότε είναι κοινωνία για φτύσιμο.
Το φαινόμενο. Και τα επικυρίαρχα μμε της αγοράς σήμερα παίζουν στην βιτρίνα τους και με άτομα ασήμαντα. Για άνευ λόγου και ουσίας αιτία. Η αποθέωση του περιττού. Τι ακριβώς συμβαίνει; Το φαινόμενο μιλάει μόνο του. Ο τίποτας όταν αντιμετωπίζεται ως... διάσημος, ως επώνυμος, εκπροσωπεί την κοινωνία του. Ξεγυμνώνει την κοινωνία του. Την κοινωνία μας. Λυπηρό.
Κοινωνία η οποία έχει εγκαταλείψει τους σπουδαίους, τους κρατάει στην αφάνεια, δείχνει πως δεν τους έχει ανάγκη, είναι η κοινωνία που αξίζει να της γυρίζεις την πλάτη
Διαβαστε ακομα: