Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ

Είμαι νεοδημοκράτης και ψηφίζω Τζιτζικώστα στη Θεσσαλονίκη, όχι Ιωαννίδη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι παραμένω στον ίδιο κομματικό χώρο, αλλά αρνούμαι πως με αντιπροσωπεύει η ΝΔ. Το ίδιο αν στην Αθήνα π.χ. ψηφίσω Κακλαμάνη κι όχι Σπηλιωτόπουλο.

Κανονικά η ΝΔ, εάν είχε κύρος και συνέπεια, αφού κομματικοποίησε τις εκλογές, όφειλε επιτόπου να διαγράψει τους αντάρτες. Έτσι είναι. Όταν το κόμμα κατεβάζει δικό του υποψήφιο, δεν μπορείς εσύ, σύντροφε Κακλαμάνη, να στρέφεσαι ενάντια στη ΝΔ. Αυτό κάνεις. Δεν μπορείς να παραμένεις στο κόμμα, πολιτικά νομιμοποιείσαι να παραμένεις στο χώρο της παράταξης, άλλο αυτό.

Και αφού ο Κακλαμάνης δεν αυτοδιαγράφεται, αυτό έπρεπε να κάνει το κόμμα, να τον καταδικάσει και να τον διαγράψει. Τι γίνεται, όμως. Το τσατσιλίκι θα πέσει. Το σπατουλαίησιον. Το πασαλιψαταίρ. Δηλαδή;

Αν δεν εκλεγεί ούτε ο κομματικός Ιωαννίδης, ούτε ο αντικομματικός Τζιτζικώστας, η ΝΔ θα ρίξει τις ευθύνες στον προδότη. Αν εκλεγεί ο προδότης, τότε η ΝΔ θα λαμογιάρει με τον εκλεγμένο Τζιτζικώστα, θα μιλήσει για νίκη του κόμματος, ο δε αντάρτης θα πει κι αυτός τις παπαριές του. Ότι εγώ πάντα είμαι ΝΔ, το κόμμα είχε κάνει λάθος.

Εγώ, ο νεοδημοκράτης, μάλλον εγώ ο πρώην νεοδημοκράτης που παραμένω στο χώρο της παράταξης και γι' αυτό ψήφισα Κακλαμάνη ή, Τζιτζικώστα, είναι επόμενο να πω ότι με πούλησε και ο προδότης.

Διαβάστε ακόμα:

Εχει τον τζόγο της η κομματική βαβούρα