ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ!

Γράφουν οι μαλάκες ότι όλα άλλαξαν. Ξαφνικά. Τα παίρνουμε τα πακέτα από το εξωτερικό. Θα ανασάνουμε. Μαλακίες. Τίποτα δεν άλλαξε. Όλα ήταν κανονισμένα. Και πώς το ξέρεις εσύ, ρε αποδυτηριάκια. Δεν το ξέρω! Έχω, όμως, κάθε λόγο να λέω πως μπορώ να ισχυρίζομαι ό, τι θέλω.

Αυτό θα πει ο σωστός, όταν εκεί που το πράμα είχε φθάσει στα άκρα, στα άκρα των άκρων, από τη μία στιγμή στην άλλη έγινε συμφωνία, λένε.

Να μιλήσουμε σοβαρά. Σέβομαι αυτόν που θα πει Δεν ξέρω! Κι ακόμα που θα πει Δεν λαμβάνω υπ' όψιν ό, τι παίζει, ό, τι κυκλοφορεί, ό, τι παρουσιάσουν οι πολιτικοί, τα μήντια, ο κάθε στημένος.

Ένα πράμα ξέρω εγώ. Δεν ξέρω αν μας συμφέρει που μένουμε στην Ευρώπη, που δεν φεύγουμε. Δεν το ξέρω, ρε. Αυτή είναι η θέση μου. Δεν το ξέρω, διότι δεν μπορώ να το ξέρω. Όχι επειδή έχω το δικαίωμα της ψήφου είμαι σε θέση να ξέρω τι μας συμφέρει τι δεν μας συμφέρει. Να συνεχίσουμε ή, όχι να δανειζόμαστε.

Τίποτα δεν ξέρω. Αν έπρεπε να παίξουμε το τελευταίο μας χαρτί ή, να προσκυνήσουμε. Δεν ξέρω. Αυτό ξέρω.

Διαβάστε ακόμα:

Τα προκλητικά προνόμια της εξουσίας