ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΧΕ ΦΑΕΙ ΠΟΛΥ ΞΥΛΟ Ο ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Δεν μπορώ να βλέπω τον Τσακαλώτο. Παθαίνω λαλά, σου λέω. Με πιάνουν ίλιγγοι, σκοτοδίνες, σπασμοί και μόνο που το σκέπτομαι ότι αυτός είναι υπουργός οικονομικών. Ότι αυτός ο πρώην εξωφυλαρούχας επί Βαρουφάκη σήμερα μιλάει για λογαριασμό μου με τους ξένους.

Από τότε που ο σύριζας ήταν αντιπολίτευση με χάλαγε όταν έβλεπα στα παράθυρα των καναλιών αυτή την πεθαμενατζήδικη φατσούλα με την τσιριχτή φωνή. Φανερό ότι πιτσιρικάς πρέπει να είχε φάει χοντρό ξύλο. Ευαίσθητο παιδί, καταπιεσμένο, μυγιάγκικτο, ασθενικούλικο, και από πάνω να έχει το βάρος του ονόματός του. Πώς να το σηκώσει αυτή η ψυχούλα.

Τσακαλώτος Θρασύβουλος. Ο στρατηγός που κράτησε την Αθήνα τα «Δεκεμβριανά». Ο αρχηγός του εθνικού στρατού στον Εμφύλιο πόλεμο, μετά τη γερμανική κατοχή. Το 'χω σίγουρο, ότι για να μην τις τρώει από τα άλλα παιδιά ο ανηψιός του αντικομουνιστή στρατηγού, έγινε... αριστερός. Έτσι γλύτωσε. Δεν ήταν ο μόνος, άλλωστε.

Η αριστερά μπορεί από την κάλπη να βγαίνει πάντα χαμένη, όμως η δύναμή της στην κοινωνία είναι άπαικτη. Επιτόπου σε βγάζουν καρφί της ασφάλειας, δωσίλογο, ρουφιάνο του γυμνασιάρχη.

Έχουμε κτυπήσει πάτο. Μια χώρα που οδηγείται στο θυσιαστήριο, επί κυβέρνησης... αριστερής. Και κουμανταδόρος στα οικονομικά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Σχιζοφρενικό.

Διαβάστε ακόμα:

Το βαθύ παρασκήνιο στη δολοφονία της βουλευτίνας