ΑΠΟ ΜΑΥΡΟΥΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ''ΝΑΙ'' ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ξεσπάει η Επανάσταση στην Ελλάδα το 1821. Στην Ελλάδα, όχι σε κάποια άλλη χώρα υπό την οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά στον τόπο που πάντα είναι ταυτισμένος με την κλασική αρχαιότητα. Καθόλου, λοιπόν, τυχαίο όσα ανέφερε στο λόγο που εκφώνησε στο Κογκρέσο ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μονρόε. Έμεινε στην Ιστορία το όνομά του, με το ''Δόγμα Μονρόε'', τη μη ανάμιξη της νέας ακόμα χώρας του στις πολιτικές υποθέσεις της Ευρώπης:
«Είναι αδύνατον να θεάται τις τας καταθλίψεις ας υφίσταται η Ελλάς χωρίς να συγκινηθεί βαθύτατα. Το όνομα της πληροί βαθύτατα το νουν και την καρδίαν με τα υψηλώτερα και ευγενέστερα ιδανικά...». Και καταλήγει ο Μονρόε: «...Υπάρχει δε ισχυρά ελπίς ότι ο λαός αυτός θ' ανακτήσει την ελευθερίαν του και την εν ίση μοίρα θέσιν αυτού εν τω κόσμω προς τα λοιπά έθνη».
Τότε είναι η καλή Αμερική. Εποχή που οι ΗΠΑ δεν έχουν αναλάβει ακόμα... καθήκοντα πλανηταρχίας και δεν βγάζουν το αντιανθρώπινο πρόσωπο του ιμπεριαλισμού.
Καλά τα είπε ο Μονρόε, όμως το πρώτο κράτος που αναγνώρισε επίσημα την Ελληνική Επανάσταση ήταν η μικρή Αϊτή, εκείνη η ασήμαντη δημοκρατία των μαύρων στην Καραϊβική. Σα σήμερα, 15 Ιανουαρίου, το 1822, ο πρόεδρος της Αϊτής Γιόχαν Μπόυερ έστειλε έγγραφο στην «Ελληνική Επιτροπή Παρισίου» και ανεγνώριζε ως κανονική εξουσία ελεύθερου κράτους την προσωρινή διοίκηση της Ελλάδος, αλλά και ευχόταν τη νίκη της Επανάστασης.
Η «Ελληνική Επιτροπή» στο Παρίσι ήταν ο Κοραής, ο Πίκκολος και ο Σλάβος Βογορίδης, το πραγματικό του όνομα Νάτσκο Στογιάν Μπογκόρωφ. Αυτοί ζητούσαν με φλογερές εκκλήσεις να συντρέξουν την Ελλάδα όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι της γης.
Διαβάστε ακόμα: