ΤΗ ΖΗΜΙΑ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΝΤΙΧΟΥΝΤΙΚΟΙ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

Τις μεγαλύτερες παπαριές θα τις φας στη μάπα από τα επίσημα προσώπατα στις επετειακές ημέρες. Άδειες κουβέντες, άψυχες, πολυμεταχειρισμένες, που αποστεώνουν το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός το οποίο υποτίθεται τιμάται. Κάθε χρόνο περισσότερο από υποχρέωση, από καθήκον εξουσιαστικό, πρωθυπουργοί και υπουργοί, σκέτοι φαρισαίοι, μιλάνε με τόση... αλήθεια, με τέτοιο τρόπο και τελικά θάβουν ακόμα πιο βαθειά τη μνήμη.

«Οι αγώνες του λαού δεν θα πάνε χαμένοι, θα γίνουν ο οδηγός για να επιστρέψει η κυριαρχία που χάσαμε εξαιτίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης».Να μια δήλωση -μνημείο απάτης και πολιτικής υποκρισίας από τον Αλέξη Τσίπρα, όταν έγινε πρωθυπουργό, με αφορμή την... αποκατάσταση της Δημοκρατίας, σε εκδήλωση του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών της χούντας.

Κανένας αγώνας κανενός λαού δεν έγινε την περίοδο της δικτατορίας. Υπήρξαν μόνον αντιστασιακές ενέργειες από οργανωμένους στα αριστερά κόμματα αλλά και μεμονωμένες πράξεις αντίθεσης στην καταραμένη χούντα. Που κολλάει η αντίσταση, που δεν ήταν παλλαϊκή, μαζική, κατά του στρατιωτικού καθεστώτος με την οικονομική κρίση, σύντροφε Αλέξη Τσίπρα; Εκτός κι αν πολιτικά και ιστορικά συνδέονται «οι αγώνες του λαού» την περίοδο 1967-1974 με τα οικονομικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης και τις φαύλες κυβερνήσεις της που οδήγησαν στο σημερινό σπάραγμα. Που κακώς την λένε «κρίση». μόνο κρίση, μόνο χρεοκοπία. Το σωστό είναι να μιλάς για κανονική παράδοση της χώρας στους δανειστές.

Μα, δεν υπάρχει τσίπα! Να λέει ο Τσίπρας ότι «οι αγώνες του λαού», «οι αγωνιστές κατά της δικτατορίας» θα γίνουν... οδηγός για να ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση. Όχι, δεν υπάρχει τσίπα, έχει απωλεσθεί. Εντελώς.

Αξίζει να το πούμε σήμερα 24 Ιουλίου, ημέρα που το 1974 σφύριξε λήξη η χούντα και η Ελλάδα πέρασε στη λεγόμενη μεταπολίτευση. Οι αγωνιστές της δικτατορίας μας οδήγησαν στην «κρίση», που είναι προϊόν των εκλεγμένων κυβερνήσεων, δηλαδή των εκλεκτών, των σωτήρων του λαού. Οι δε αγώνες του λαού, που λένε οι παραμύθηδες κομματάνθρωποι, έγιναν και συνεχίζονται να γίνονται σε στυλ ποδοσφαιρικό. Κάθε φορά ο λαός σκοράρει στις κάλπες φέρνοντας τον πιο έντιμο πρωθυπουργό, τον πιο ικανό , κυρίως τον περισσότερο αξιόπιστο. Και γαμώ τους κάλπικους, αυτούς της κάλπης, αγώνες του γίγαντα λαού.

Διαβάστε ακόμα:

ΡΕ, ΑΛΛΑΧ, ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ;