ΠΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΕΤΑΞΑ;

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Αν ζούσε σήμερα ο Ιωάννης Μεταξάς θα είχε ανοίξει μέτωπο με τον Μουρίνιο για το ποιος είναι ο special one της προπονητικής. Στα χρόνια της δικτατορίας του είχε βάλει να τον ανακηρύξουν πρώτο σε καμιά δεκαριά τομείς: Πρώτο σε δημοφιλία πρωθυπουργό, πρώτο αθλητή, πρώτο αγρότη, πρώτο εργάτη, πρώτο μηχανικό, παντού πρώτο. Όποιος τολμούσε να το αμφισβητήσει, τον περίμενε το ρετσινόλαδο. Οι κόλακες έδιναν ρεσιτάλ προπαγάνδας που ξεπερνούσε τα όρια της γελοιότητας. Διαβάστε με ποια λόγια τον
ανακήρυξαν πρώτο μηχανικό:

«Εθνικέ Αρχηγέ, είσθε και υπήρξατε θαυμαστός μηχανικός, τα λόγια των μηχανικών και αρχιτεκτόνων είναι ζυγισμένα με την ακριβή και ειλικρινή πλάστιγγα, είναι πραγματικά, είναι μαθηματικά, όπως είναι και τα έργα των. Εν τη ιδιότητι σας ως μηχανικού και υπό την σώφρονα καθοδήγησιν του λαοφιλούς άνακτος κτίζετε εν οικοδόμημα εκ σιδηροπαγούς σκυροδέματος, με βαθείας και στερεάς βάσεις, με θαυμασίας θεμελιώσεις. Εν κτίριον μπετόν αρμέ αδιάτρητον, του οποίου οι κίονες και οι δοκοί είναι ολόκληρον το έθνος».

Έδειχνε να τα πιστεύει όλα αυτά ο «μπάρμπα- Γιάννης», όπως ήθελε να τον αποκαλούν. Να πως αντέδρασε όταν τον ανακήρυξαν σε «πρώτο αγρότη»:

«Με την ανακήρυξη μου αυτή, δεν με μεταθέτετε και πολύ μακράν από την εκ καταγωγής μου ιδιότητα μου. Διότι και η μήτηρ μου και ο πατήρ της ήσαν καλλιεργηταί της γης. Ευρισκόμενος επομένως εις την οικογένειαν σας και αισθάνομαι βαθύτατα τον πόνο σας, αισθάνομαι βαθύτατα την χαρά σας, αισθάνομαι βαθύτατα ό,τι οι αγρόται αισθάνονται».

Τον αποκαλούσαν «σύντροφο εργάτη» και το καλοκαίρι του 1937 τον ανακήρυξαν πρώτο αγρότη. Ο δικτάτορας έδειξε συγκινημένος:

«Εργάται και εργάτριαι της Ελλάδος. Να τώρα που είμαι και εγώ συνάδελφος σας. Μου εκάματε την μεγαλυτέραν τιμήν που ημπορεί να γίνει εις ένα άνθρωπον. Διότι μεγαλυτέρα τιμή δι’ έναν άνθρωπο δεν είναι άλλη παρά να είναι εργάτης».

Υλικό πρώτης τάξεως για ραδιοφωνικές προπαγανδιστικές εκπομπές, όπως «Η ώρα της Ελληνίδος», « Η Ώρα του Παιδιού», «Η Ώρα του Αγρότη» και « Η ώρα του Εργάτου».

Αναπαρήγαγαν τα συστατικά της μεταξικής ιδεολογίας που ήταν και η προβολή της πατρικής φιγούρας μαζί με αυτήν του σωτήρα του έθνους. Ο ύμνος της νεολαίας της ΕΟΝ ήταν αφιερωμένος στο μεγάλο αρχηγό, ενώ στο τραγούδι των Σκαπανισσών άκουγες:

«Είμαστε όλο περηφάνεια και στη νέα μας την ψυχή του Αρχηγού μας και Πατέρα ένα πρόσταγμα αντηχεί» (Στη φώτο, δεξιά του Ιωάννου Μεταξά ο στρατηγός Αλέξανδρος Παπάγος, πρωθυπουργός... δημοκρατικός μετά τον εμφύλιο).
Συμπέρασμα, με αφορμή τη δικτατορία Μεταξά στις 4 Αυγούστου, σα σήμερα το 1936: Δεν είναι τυχαίο που μετά τον Μεταξά έγιναν πρωθυπουργοί ρεμάλια του κερατά, δημοκρατικοί κι όχι.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΤΑΝ Ο ΜΙΑΟΥΛΗΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟΝ... ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΟΛΟ