ΤΑ ΒΑΜΠΙΡ ΠΙΝΟΥΝ ΑΙΜΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΦΥΣΣΑ

Να, τι έγραφα επί λέξει το 2014: ''Και του χρόνου. Το έργο θα το ξαναδούμε και του χρόνου. Δεν είναι ευχή αυτό που λέω, είναι μια πραγματικότητα. Αυτή είναι η κουβέντα μου για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ένα χρόνο πριν, λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 17ης Σεπτεμβρίου, σα σήμερα το 2013''.

Αυτά, επαναλαμβάνω, έγραφα την πρώτη επέτειο του φόνου. ''Και του χρόνου...''. Αυτό επαναλαμβάνω και σήμερα. ''Και του χρόνου...'', με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός ακόμα χρόνου από το φονικό, θα πέσει και το 2019 η μια από τα ΄ίδια αισχρή εκμετάλλευση. Ένα κάθαρμα χρυσαυγίτης, που ακόμα δεν τον έχουν δικάσει, σκότωσε μπαμπέσικα ένα παλληκάρι και πάνω στη δολοφονία κάνουν κάθε χρόνο παιχνίδι. Εκείνοι που παριστάνουν τους αριστερούς, τους αγωνιστές, τους αντιφασίστες.

Η ντροπή. Δεν έχουν άλλο τρόπο για να ξεχωρίσουν από τους κομματικούς και... ιδεολογικούς τους αντιπάλους και βαμπίρ κανονικά ανοίγουν τον τάφο του Παύλου Φύσσα και πίνουν αίμα από τον νεκρό. Όπως και στην περίπτωση του 16χρονου Γρηγορόπουλου που τον είχε φάει ένας μπάτσος. Οι επαγγελματίες όσο τους παίρνει επανέρχονται με την ίδια κασέτα. Ανάλογα με το κλίμα, με το σκηνικό που θα παίζει στο λεγόμενο χώρο της πολιτικής, οι επαγγελματίες θα κρατάνε ζωντανό ή θα ψιλοξεχάσουν τον Παύλο Φύσσα

Κανένα πρόβλημα που ο αδικοχαμένος δεν ήταν φίρμα. Ένας ποιητής, ένας καλλιτέχνης, ένας πολιτικός. Οι επαγγελματίες κάνουν τη δουλειά τους και μ’ έναν άγνωστο, όπως ο ράπερ Φύσσας, αρκεί που ο αδικοχαμένος ήταν πολιτικοποιημένος.

Ο πατέρας του Παύλου Φύσσα το είχε καταγγείλει. Ότι γίνεται πολιτική εκμετάλλευση με το θάνατο του γιου του. Το ίδιο είχε αντιδράσει η οικογένεια Γρηγορόπουλου.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ 2007 ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ