ΑΛΒΑΝΙΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΟΠΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΛΑΟΥ
Αλβανοί, κυρίες και κύριοι. Μεγάλος λαός. Να ξέρουμε τι λέμε για τους γείτονές μας. Λαός απροσκύνητος. Ηρωικός. Περήφανος. Δεν χάνουν ευκαιρία, στο γήπεδο και όπου αλλού, να δείξουν την κλάση τους και το εθνικό τους θράσος, Και δεν κωλώνουν, δεν κάνουν το κορόιδο αν βρίσκονται εκτός έδρας ή αν η άλλη χώρα είναι μεγαλύτερη. Αλβανοί είναι. Φυλή δοξασμένη.
Θυμήθηκα τα ξεχασμένα γεγονότα αρχές του 1997, τότε που τα κανάλια στην Ελλάδα δεν σταμάτησαν να δείχνουν ζωντανά πλάνα από τον ξεσηκωμό των Αλβανών με τους πυροβολισμούς με τα καλάσνικωφ. Μάλιστα, κυρίες και κύριοι. Η πρώτη ένοπλη εξέγερση λαού στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο διαπράχθηκε στην Αλβανία. Δεν νομίζω να έγινε σ' άλλη ευρωπαϊκή χώρα μεταπολεμικά και δεν το πήραμε πρέφα. Να πάρει ο κόσμος όλος τα όπλα, άσχετο αν ντουφεκάγανε στον αέρα μπεκάτσες και κοτσύφια. Ότι, δηλαδή, στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κράτος στην Αλβανία για να το ανατρέψουν οι εξεγερθέντες. Ποιο κράτος, τότε, επί πρωθυπουργού Μπερίσα, του καρδιολόγου του Χότζα.
Ποιο κράτος; Όλοι βαρέσανε διάλυση και πήρανε τους δρόμους και τα βουνά. Αστυνομικοί, στρατιώτες, δημόσιοι υπάλληλοι και γενικώς λειτουργοί, τελωνεία, υπουργεία. Σαν τα αγρίμια οι Αλβανοί αρπάξανε ό,τι βρήκανε μπροστά τους κι άρχισε ο ένας να τρώει τον άλλονα. Όποιος προλάβει να κλέψει πρώτος τον άλλονα.
Δεν ξανάγινε στα παγκόσμια χρονικά. Σε μια ημέρα κατέρρευσε από μόνη της η κρατική εξουσία. Ποιος, δηλαδή, να υπερασπιστεί την έννομη τάξη, όταν όλοι έχασαν τα λεφτουδάκια τους στις παρατράπεζες, στο κόλπο με τις πυραμίδες. Τα θυμήθηκα με αφορμή την επέτειο της γέννησης του καθάρματος Έμβερ Χότζα, σα σήμερα 16 Οκτωβρίου. Του ιδιοκτήτη της Αλβανίας από το 1944 μέχρι το θάνατο του, το 1985. Ιδιοκτησία του ήταν το μαγαζί, αφού το κυβερνούσε όπως γούσταρε, και άσε τους μαλάκες να βλέπουν με ταμπέλες, να τον λένε κομουνιστή, δικτάτορα.
Έτσι που λες. Οι Αλβανοί, γεννημένοι κατσαπλιάδες, απολαμβάνοντας την ελευθερία και ασυδοσία τους στη μεταχοτζική πατρίδα τους έκαναν ρόμπες όλους τους αναρχικούς και τους επαναστάτες. Όλους αυτούς που ονειρεύονται την ένοπλη εξέγερση των λαών, κόντρα στην κάθε είδους εξουσία. Περνάνε τα χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, και δεν κουνιέται φύλλο. Στην Αλβανία, όμως, χωρίς κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο, καμμία καθοδήγηση, κανέναν ηγέτη, τα ρεμάλια ξεφτύλισαν τους θαυμαστές του Μαρξ και του Λένιν, του Μπακούνιν και της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Όχι όπως επί του δήθεν καθεστωτικού κομουνισμού που αντέχανε μισό αιώνα. Πάνε αυτά. Σήμερα το Νο1 κωλοσφούγγι της Αμερικής είναι η Αλβανία, αυτή η πάλαι ποτέ πιο αντιαμερικάνικη επί Χότζα.
Γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο ο Χότζα, ένα αδίστακτο τομάρι, γέννημα μιας φυλής που κρατάει από τον Καύκασο κι έχει αφήσει τα σημάδια του ακόμα σ' αυτούς που τον μίσησαν, και σήμερα στην Αλβανία αντιπολιτεύονται το φάντασμά του
Κάποιοι στο πλήθος φώναξαν “Γκοοολ!” όταν τελικά έπεσε στο έδαφος ο ανδριάντας του Εμβέρ Χότζα, αφού τον τραβούσαν με μεγάλη προσπάθεια κόσμος πολύς με συρματόσχοινα. Συνέβη το 1991, έξι χρόνια μετά το θάνατο του πανίσχυρου αρχηγού του εργατικού κόμματος της Αλβανίας, που κυβέρνησε για περισσότερα από 40 χρόνια ένα κράτος στην απομόνωση. Με κλειστά τα σύνορα, χωρίς να θέλει νταραβέρια ούτε με την Ρωσία και την Κίνα, αλλά και τον μισητό Τίτο της Γιουγκοσλαβίας.
Χειρώτερος δικτάτωρ από τον επίσης υποτιθέμενο κομουνιστή, κυβερνήτη της Ρουμανίας, Νικολάε Τσαουσέσκου, ο Εμβέρ Χότζα δεν ήθελε παρτίδες με το ΝΑΤΟ, ούτε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, ενώ, να το σημειώσουμε αυτό, για πρώτη φορά έκλεισε τα σύνορα της Αλβανίας το 1948, προς την πλευρά της Γιουγκοσλαβίας.
Διαβάστε ακόμα: