ΑΝΔΡΕΑ, ΠΡΟΧΩΡΑ, ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΟΛΗ Η ΛΕΡΑ!

Το 1985 οι Έλληνες ήταν καλύτερα. Πολύ καλύτερα. Οικονομικά. Τίποτα άλλο δεν παίζει σ’ αυτό που αποκαλούν λαό. Ένα μόνο τον ενδιαφέρει. Αν τα περνάει καλά, οικονομικά. Κι αυτό είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ κριτήριο στις εκλογές. Στα παπάρια του ο λαός αν ο κυβερνήτης είναι κλέφτης. Εθνικός μειοδότης. Καραψευταράς. Ο λαός, αυτό που σαλιαρίζουν ως λαός, έχει φράγκα; Ε, τότε θα ξαναβγάλει τον ίδιον. Ας είναι τσιράκι των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Σαουδαραβίας, της Ρωσίας.

Το 1981, λοιπόν, σα σήμερα 18 Οκτωβρίου, τότε που κέρδισε για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ, η Ελλάδα οικονομικά στεκόταν πολύ καλύτερα. Και ΔΕΝ ήταν χρεωμένη. Ούτε καν υποψία ότι από τα δάνεια που θα υπογράψει η χώρα θα φουντάρει. Θα πέσει στο λάκκο με το κωλοδάκτυλα.

Φοβερό, ε; Ψηφίστηκε ο Ανδρέας γιατί ο λαός μάσησε ότι θα πάρει και τρίτο αυτοκίνητο, θα αποκτήσει και δεύτερο εξοχικό, θα αυγατήσει κι άλλο τις τραπεζικές καταθέσεις του. Και το αποτέλεσμα ήταν η πολιτική και η εθνική αλητεία του Παπανδρέου, ο σταρχιδισμός του για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδος, να την οδηγήσει στα σαγώνια της καρχαρία.

Και επειδή δεν είναι ιστορικά σωστό να κρίνεται μονάχα ο πολιτικός, αλλά και ο λεγόμενος λαός, ένα άλλο ερώτημα. Γιατί ο Ανδρέας κι όσοι τον ακολούθησαν αυτοχατακτηρίστηκαν… σοσιαλιστές; Αφού το ξέρανε ότι δεν επρόκειτο να κάνουν σοσιαλισμό. Ούτε σκέψη δεν είχαν στα δύσκολα.

Κι ένα άλλο ερώτημα. Επειδή κάποιος δηλώνει σοσιαλιστής, αντικαπιταλιστής, αντινατοϊκός, αριστερός, αυτό σώνει και καλά τον καθιστά ικανό να διαχειριστεί οικονομικά και κοινωνικά και εθνικά τη χώρα; Τον λαό. Άντε και γαμήσου, κύριε λαέ! Ζητάς και τα ρέστα.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ απαραίτητη προς όσους διαβάζουν πρώτη φορά αποδυτηριάκια, προς όσους δεν γνωρίζουν την πολιτική του σκέψη:

Το ‘’Άντε γαμήσου, λαέ’’ δεν απευθύνεται στον λαό. Και πως θα μπορούσε ο αποδυτηριάκιας να απευθυνθεί σε μέγεθος ανύπαρκτο. Για τον αποδυτηριάκια δεν υπάρχει λαός. Δεν υπήρξε ποτέ λαός. Πρόκειται για κατασκεύασμα, δεν λέω με δόλιες προθέσεις, παίζει και η πνευματική αφέλεια, από τους δήθεν πολιτικοποιημένους προκειμένου να δικαιολογήσουν ιδεολογικά την κομματική τους παρέμβαση.

Άτομα υπάρχουν. Κοινωνία ατόμων υπάρχει. Όχι λαός, όχι όλοι στο τσουβάλι. Υπάρχουν και πάντα θα κυκλοφορούν διαφορετικές, όχι εκβιαστικά και αντίθετες απόψεις. Όταν λενε λαός, όταν όλους τους αντιμετωπίζουν ένα πράμα, μια θέση, μια σκέψη, τότε εκδηλώνουν συνειδητό φασισμό. Τότε ισοπεδώνεται ο προκομένος με τον τεμπέλη, ο οποίος βέβαια έχει το δικαίωμα να ΄ναι αραχτός, όμως όχι νταηλίκι σε βάρος του νοικοκύρη. Φασιστικό και κάργα ρατσιστικό στο όνομα της ανύπαρκτης έννοιας ‘’λαός’’ να υβρίζεται ως αντιλαϊκός, αντικοινωνικός, όποιος είναι εργατικός, παραγωγικός, δημιουργικός.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΠΩΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ, ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ!