ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΥΜΕΡΟ Ο ΙΔΕΟΛΟΓΟΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΗΣ

Άσε τον Σύριζα που θέλει να ξεχάσει τις καταβολές του. Που φτιάχτηκε από μπαρουτοκαπνισμένους κομουνιστές, προερχόμενους από το ΚΚΕ και το ΚΚ Εσωτερικών. Ξέχνα και το κόμμα του Βαρουφάκη που ναι μεν εμφανίζεται αριστερό και ριζοσπαστικό και... ανυπάκουο, όμως αυτοπροσδιορίζεται ευρωπαϊκό. Στις εθνικές εκλογές του 2019, εκτός από τα ψετοαριστερά και οπωσδήποτε προσωπικά κόμματα του Τσίπρα και του Βαρουφάκη, κατέβηκαν στο γήπεδο της κάλπης οκτώ στη σούμα καθαρόαιμοι κομουνιστικοί συνδυασμοί. Τι είναι αυτό;

Εδώ είμαστε. Έχουμε και λέμε. Ένα το... ένα είναι το κόμμα, το ΚΚΕ. Δυο, κατά σειρά συγκομιδής ψήφων, είναι η Πλεύση της Κωνσταντοπούλου. Τρία, η αντικαπιταλιστική Ανταρσύα που δεν δεν λείπει ποτέ από τις εκλογές. Τέσσερα, η ΛΑΕ των Λαφαζάνηδων, και ακολουθούν τα τιμημένα ΚΚΕ Μαρξιστικό-Λενινιστικό, το καμιά σχέση με το προηγούμενο Μαρξιστικό-Λενινιστικό ΚΚΕ, το Τροτσκιστικό Εργατικό Κομουνιστικό, το Οργάνωση Κομουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΔΚΕ).

Οκτώ, λοιπόν, βέριταμπλ κομουνιστικά κόμματα, και μην τολμήσει κανένας να τα πει παρέες, κλαμπ, καφετέριες και λέσχες. Είναι κόμματα που δεν διστάζουν να ανταγωνιστούν στις εκλογές ενώ γνωρίζουν ότι θα πιάσουν από τα τρία το μακρύτερο. Η ΟΔΚΕ σ' όλη την Ελλάδα πήρε 1.675 ψήφους, οι Τροτσκιστές 1993, το Μ-Λ ΚΚΕ 2.791.

Γιατί, όμως, υπάρχει διάσπαση στο κομουνιστικό κίνημα; Να το πούμε αλλοιώς. Γιατί ενώ σταθερά και ακλόνητα παραμένουν εκτός παιχνιδιού δεν... ενώνονται; Μια είναι η απάντηση. Η μοίρα του κομματικού κομουνιστή είναι να διασπάται. Πάντα. Είναι το απίθανο να μην πλακώνονται μεταξύ τους. Γιατί; Επειδή είναι ιδεολόγοι. Επειδή πιστεύουν στην ιδέα κι όχι στην εξουσία, στο χρήμα, στη ρεκλάμα. Και το ότι πιστεύουν σε μια ιδεολογία, στην ίδια ιδεολογία, τους κάνει φανατικούς και ιδιαίτερα προσεκτικούς στους συντρόφους τους, που εύκολα, πολύ εύκολα χαρακτηρίζονται προδότες, πράκτορες, οπορτουνιστές, πουλημένοι, τυχοδιώκτες κ.α.

Ιδεολόγοι αλλά και νούμερα τα άτομα. Άλλο είναι κομουνιστής και ό,τι άλλο πιστεύει, άλλο κατεβάζει στο γήπεδο την ιδεολογία του, όπως εκείνος την έχει συλλάβει, και την εκθέτει στην πασαρέλα των εκλογών. Αξιοσέβαστος είναι ο κάθε ιδεολόγος και οραματιστής, όμως γίνεται γραφικός όταν κατεβάζει την πολιτική του σκέψη στον πάγκο της λαϊκής αγοράς.

Διαβάστε ακόμα:

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40% Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ