ΠΟΥΛΑΜΕ ΟΠΛΑ ΚΑΙ... ΕΙΡΗΝΗ
Καλό το χριστιανικό παραμυθάκι της Γερμανίας και της Γαλλίας, των δυο μεγαλύτερων εμπόρων όπλων στη δυτική Ευρώπη. Σταματάμε, λένε, να πουλάμε στην Τουρκία του Ερντογάν, διότι δεν εγκρίνουμε την εισβολή του στην Βόρεια Συρία. Μέχρι που ήρθανε τα δάκρυα στα ματάκια μου, με το φιλειρηνικό πνεύμα των δυο και πιο ισχυρών οικονομικά χωρών της ενωμένης Ευρώπης. Δάκρυα που πάλευαν να σβήσουν τα γέλια μου με την υποκριτική στάση της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Το μπαλαμούτι το επικοινωνιακό. Πουλάμε όπλα, κονομάνε από τα όπλα, αλλά μόνο για... ανθρωπιστικούς σκοπούς. Μόνο αν ο καλός βαράει τον κακό. Και εμείς αποφασίζουμε ποιοι είναι οι καλοί, ποιοι οι κακοί. Ποιος έχει την ευχή μας να κοπανήσει τον εχθρό του, ποιος έχει την κατάρα μας.
Δεν στέκεται η... δημοκρατική Ευρώπη αν απωλέσει τις πολιτιστικές αξίες της. Τις εκλογές, την ελευθερία της έκφρασης, την κυριαρχία κάθε λαού στον τόπο του, στην πατρίδα του. Αν καταργηθούν αυτές οι ''κατακτήσεις'', τότε η Ευρώπη επιστρέφει στο μεσαίωνα, ακόμα πιο πίσω, στον βαρβαρισμό. Να, γιατί καταδικάζεται, με το στόμα, ο τσαμπουκάς του Ερντογάν στην Συρία.
Όσο για την απόφαση να μην του πουλήσουν, προς το παρόν, πολεμικό υλικό, αυτό μοιάζει με απάτη. Μήπως, ο Ερντογάν μπήκε στη Συρία με τις ευλογίες, εκτός των ΗΠΑ, και των δυο ισχυρών εταίρων της Ευρώπης; Δεν το αποκλείω.
Αυτός που πουλάει ναρκωτικά είναι πρόκληση να γίνεται χορηγός συναυλιών με το κοινωνικό σύνθημα ''ΟΧΙ στα ναρκωτικά''. Συμβαίνει. Αυτός που πουλάει όπλα δουλεύει τον κόσμο να το παίζει ειρηνιστής. Συμβαίνει.
Διαβάστε ακόμα: