Το ΠΑΣΟΚ, λέει, ήταν to δημοκρατικό κόμμα. Της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης. Παραμύθια. Τι πάει να πει αυτό; Ότι οι οπαδοί, οι θαυμαστές, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είναι δημοκράτες κι όσοι δεν... ανήκουν στην ''παράταξη'' δεν είναι δημοκράτες. Με τέτοιες παπαριές, ότι εμείς είμαστε οι δημοκρατικοί, οι προοδευτικοί, οι ανανεωτικοί, ακόμα και μέχρι σήμερα δουλεύουν τους μαλάκες. Γιατί υπάρχουν πάντα μαλάκες. Και ποτέ δεν θα σταματήσει η αστείρευτη γέννα των μαλάκων.
Το κόμμα ΠΑΣΟΚ που το λέγανε ''κίνημα'' ήταν από την πρώτη ημέρα προσωπικό. Μαγαζί Ι.Χ. Του Ανδρέα Παπανδρέου. Όχι του οίκου των Παπανδρέου. Ούτε παραδοσιακό, ούτε οικογενειακό ήταν το κόμμα του Αντρέα. Καθαρά προσωπικό. Και στηρίχτηκε στα λαμόγια. Ξεκάθαρα πράματα. Η αύρα του Αντρέα, το παραμύθι του, όχι οι αρχές, οι αξίες, οι ιδέες του... κινήματος κρατούσαν υψηλά το ΠΑΣΟΚ. Και χάρη στον αρχηγό, δηλαδή τον προσωπικό του ρεμαλισμό, λαμογιάρανε όλα τα μεγαλοστελέχη, σοβαροί, τυχοδιώκτες, έντιμοι, σεσημασμένοι απατεώνες. Όλοι οι πασόκοι που είχαν αφομοιωθεί από το σύστημα. Δεν έγινε το τούμπα έργο, η αλλαγή, δηλαδή ήρθαμε εμείς του... κινήματος για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή ρότα.
Υπήρχαν βέβαια και πολιτικοί με ήθος στο κίνημα, οι οποίοι όμως ανατράφηκαν μέσα στην κομματική αλητεία και τη φαυλότητα του ΠΑΣΟΚ. Παρέμεναν στο μαντρί, τι να έκαναν; Αν έφευγαν, τότε θα ήταν σα να είχαν καταπιεί εξαφανιζόλ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου αναλαμβάνει αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ τον Φεβρουάριο του 2004 και αποδεικνύεται μακράν ο πιο αποτυχημένος στην Ιστορία των κομμάτων που κάνουν πρωταθλητισμό. Συγκεκριμένα πράγματα. Χάνει τις εκλογές του 2004 με 40,55 έναντι του 45,36 του Καραμανλή. Χάνει κατά κράτος στις δημοτικές εκλογές του 2006 και παθαίνει πανωλεθρία στις βουλευτικές του 2007 με 38,10 έναντι 40,55 του Καραμανλή.
Την ίδια νύχτα της μεγάλης εκλογικής του συντριβής του ΠΑΣΟΚ, 16 Σεπτεμβρίου 2007, κάνει τη γκέλα του αιώνα ο Βαγγέλης Βενιζέλος, γινα πάρει νταηλίκι την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ, που λέγαμε, για να μην εξοριστούν από την πιάτσα, κρατάνε ζωντανό τον George. Τον παραπληγικό πολιτικά και καρπαζωμένο στις εκλογικές αναμετρήσεις Γιώργο Παπανδρέου.
Τελικά, στις 11 Νοεμβρίου σα σήμερα, το 2007, γίνονται οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος κερδίζει τον Ευάγγελο. Ο “αγώνας” για την αλλαγή θα συνεχιστεί... Μετά από δύο χρόνια, βουλευτικές εκλογές, πάλι πρόωρες, και ο Γιώργος με 43,92 κερδίζει τον τελειωμένο Κώστα Καραμανλή (33,47).
Φοβερό!!! Ο γίγας λαός, αφού από το 2004 σε κάθε ευκαιρία κατουρούσε το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον George, σ' αυτόν παρέδωσε τη χώρα. Αντί να δούμε το ''Υπάρχουν λεφτά'' ο George έφερε το μνημόνιο. Χωρίς να ρωτήσει κανέναν ο γιος του Αντρέα, ο της δημοκρατικής παράταξης, όχι κάποιος της ΝΔ. Και ο γνήσιος εκφραστής της... δημοκρατικής παράταξης υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς καν να ερωτηθούν υπουργοί, άσε τον δημοκράτη λαό, τον είχαν χεσμένο.
Πεθαμένος ο μεγάλος αρχηγός, ο Αντρέας, με τον Γιώργο διχάζεται το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα του 2007. Στην τελική, παρά την εκλογική νίκη του 2009, πήρε την κάτω βόλτα το κίνημα. Πολλοί επώνυμοι πασόκοι βολεύτηκαν στον σύριζα, και στο λαμογιουά πνεύμα συνεχίζουν μέχρι σήμερα με Τσίπρα να υπηρετούν τη... δημοκρατική παράταξη και την... αλλαγή.
Διαβαστε ακομα:
