ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΗΤΑΝ, ΟΧΙ ΚΑΙ... ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ

Ο Γιώργος Παπανδρέου. Γιώργος, βέβαια, όχι George, ούτε Γεώργιος, όπως λέγανε τον παππού του. Όποιος βγει στην πιάτσα τη σήμερον ημέραν είτε είναι πολιτικός, είτε ηθοποιός και προπονητής ως Γεώργιος θα φάει λεμονόκουπες. Ο λαός έχει ανέβει επίπεδο, γι’ αυτό. Πιο σωστά άλλαξε επίπεδο κατεβαίνοντας κάποια σκαλάκια.

Επί του θέματος. Ποιο θέμα; Υπάρχει ακόμα ο Γιώργος Παπανδρέου; Υπάρχει, βεβαίως. Έδωσε συνέντευξη και έγινε πρωτοσέλιδος, μάλιστα. Πρώην πρωθυπουργός είναι, για να μη ξεχνιόμαστε.

Τέλος πάντων, ποιο είναι το θέμα σχετικά με τον πεθαμένο πολιτικά Γιώργο; Τα έβαλε με τον Κώστα, όχι τον Κωνσταντίνο, Καραμανλή, έναν άλλον πεθαμένο πολιτικά, και πρώην πρωθυπουργό. Ότι ο συνάδελφος του Κωστάκης έβαλε νάρκες στην Ελλάδα και τον καλύπτει ο Τσίπρας. Τι εννοεί ο παίκτης, που πλέον είναι εκτός ενδεκάδας, εκτός πάγκου, εκτός αποστολής και εκτός ρόστερ της ομάδας;

Ότι ο παραμύθι φούρναρης δεξιός Κώστας τα έκανε μήτσι κότσι με τον παραμύθι φούρναρης αριστερό Αλέξη. Ότι δυο αρχηγοί κόμματος διαφορετικής ιδεολογίας, κατ’ ευθείαν αντίπαλοι ιδεολογικά, τα βρήκαν στο πονηρό και ανομολόγητο. Ο Γιώργος δουλειά δεν έχει και ρίχνει όσο του περνάει σκοτάδι στη λεγόμενη πολιτική αντιπαράθεση.

Η αλήθεια είναι πως κανένας πρωθυπουργός δεν είναι κάτι, ακόμα και στο ελάχιστο, διαφορετικός από τον προηγούμενο. Να ξέρουμε τι λέμε, όχι τι λένε οι ίδιοι οι πολιτικοί και οι αφελείς που τους ψηφίζουν με τη σκέψη ότι ο καθένας εκπροσωπεί… κάτι άλλο.

Μια από τα ίδια ήταν ο Παπανδρέου με τον Καραμανλή. Ο Σαμαράς με τον Παπανδρέου. Ο Τσίπρας με τον Σαμαρά. Ο Μητσοτάκης με τον Τσίπρα. Όποιος βλέπει διαφορές- στην πράξη, όχι στη ρητορική τους – έχει άγρια μεσάνυχτα. Αντίπαλοι ήταν χωρίς συζήτηση, δεν υπήρξαν διαφορετικοί.

Διαβαστε ακομα:

ΝΑ ΜΠΕΙ ΦΡΕΣΚΟΣ ΑΕΡΑΣ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ