Πριν από δυο χιλιετίες γεννήθηκε ο Χριστός. Είχε αργήσει η έλευσή του; Αυτά τα κανονίζει ο Θεός. Ο αληθινός Θεός, ο οποίος επιλέγει και πότε να μπουκάρουν στην πιάτσα μαϊμούδες Θεοί, αυτοί που χαρακτηρίζονται ειδωλολάτρες. Έτσι πάει. Με τη άδεια του αληθινού Θεού βασίλεψαν για κάποιους αιώνες οι ψεύτικοι Θεοί, Δίας, Ποσειδώνας, Όσιρις, Χούλα Χουπ, Αχμέτ Κιοσέογλου, Τζατζίκης, Μουράτ Εφέντης, Ώπατης, Τζερόνυμος, Τσίου Τσίου, Μάγιας, Σάγιας, ένα σωρό άλλοι.
Ο Χριστός γιατί ήρθε πριν από 20 αιώνες κι όχι πριν 43; Και γιατί γεννήθηκε Εβραίος κι όχι Πέρσης, Σπαρτιάτης, Ρωμαίος, Ινδιάνος, Κινέζος, Μογγόλος.
Να κάνουμε ταμείο. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από την εποχή του Ιησού Χριστού μέχρι σήμερα. Τίποτα επί της ουσίας σ’ ό,τι αφορά την ανθρώπινη φύση και τις ανθρώπινες σχέσεις. Από τότε που γεννήθηκε και δίδαξε ο Ναζωραίος δεν σταμάτησε η συνύπαρξη πτωχών και πλουσίων, έξυπνων και κορόιδων, ικανών και ανίκανων. Ούτε ποτέ έλειψε η πλανηταρχία, εκείνη η στρατιωτική και πολιτική δύναμη που έχει το πρώτο κουμάντο στη γη. Με αρχηγό όχι έναν καλό Χριστό, αλλά έναν ανώμαλο Καλιγούλα, έναν βαρεμένο Χίτλερ, έναν αινιγματικό τσάρο Πούτιν.
Στα χρόνια του Χριστού την παγκόσμια εξουσία κρατούσε η Ρώμη. Σήμερα το ρόλο της αρχαίας Ρώμης έχουν οι ΗΠΑ. Και όπως ακριβώς πολιτευόταν η πλανηταρχία της Ρώμης, έτσι το ίδιο αποφασίζει και εκτός της επικράτειάς της η πλανηταρχία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Σα να είναι δικό της μαγαζί όλος ο πλανήτης, σα να έχει… ευθύνη ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ και με επεμβάσεις να «φροντίζει» την Κορέα, το Βιετνάμ, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Κούβα, την Ονδούρα, την Αγκόλα, οπουδήποτε. Και αφού ξηγιέται έτσι η πλανηταρχία, γιατί όχι και η Ρωσία στο Αφγανιστάν και σήμερα στην Ουκρανία.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. Η μοναδική αξιοσημείωτη αλλαγή είναι η απίστευτη εξέλιξη της τεχνολογίας η οποία τελικά διευκολύνει ακόμα περισσότερο τις αλητείες των πλανηταρχών και των υποπλανηταρχών. Στο παρελθόν με πολεμικούς ελέφαντες, σήμερα με πυραύλους.
Ο Χριστός γεννήθηκε Εβραίος, όχι στο σώμα ανθρώπου άλλης εθνικότητος την οποία είχε καταλάβει η Ρώμη. Ποιος να γνωρίζει γιατί ήρθε στη γη ο Χριστός ως πολίτης του Ισραήλ κι όχι της Ελλάδος, της Αιγύπτου, της Μηδείας, της Καρχηδονίας. Όπως κανείς δεν μπορεί να απαντήσει γιατί ο Χριστός γεννήθηκε επί πλανηταρχίας της Ρώμης κι όχι της αρχαίας Αθήνας, που κι αυτή ήταν δύναμη ιμπεριαλιστική.
Εκείνο που δεν χρειάζεται διερεύνηση και μελέτη είναι που θα ήταν πολιτικά ταγμένος ο Χριστός αν γεννιόταν πολίτης χώρας εξουσιαστικής, της Αθήνας, της Ρώμης, των ΗΠΑ, της Κίνας. Αν, λοιπόν, γεννιόταν στα χρόνια της Βρετανικής αυτοκρατορίας ή αργότερα στις ΗΠΑ, τότε πάλι θα είχε περάσει στη αντίσταση, στην παρανομία, όπως στο κατεχόμενο από τους Ρωμαίους Ισραήλ. Πιθανόν να ήταν αρχηγός μιας 17 Νοέμβρη, μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, το λιγότερο ηγέτης αριστερού κόμματος, ίσως ένας αδιάλλακτος συνδικαλιστής.
Κανείς και ποτέ δεν αγιοποιείται, δεν ηρωοποιείται αν είναι καθεστωτικός. Ο δε αντικαθεστωτικός είναι περισσότερο χρήσιμος, υπηρετεί πολύ καλύτερα το κατεστημένο από το ξεφωνημένο τσιράκι του συστήματος.
Διαβαστε ακομα:
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ