ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΤΙΤΟ...

Γεννήθηκε στις 7 Μαϊου το 1892 και πέθανε σα σήμερα, 4 Μαίου το 1980, αφού πρόλαβε να κάνει τόσα και τέτοια πράγματα ώστε να προσφέρεται ως αντικείμενο μύθου. Και τι δεν έχουν πει ορισμένοι επώνυμοι, μάλιστα με την υπογραφή τους. Μέχρι ότι δεν ήταν άνδρας, αλλά στην πραγματικότητα γυναίκα. Ότι δεν ήταν γιος Κροάτη αγρότη, αλλά ότι ο πατέρας του ήταν υψηλόβαθμος αξιωματικός του αυστροουγγαρικού στρατού. Ότι ήταν Εβραίος. Και η CIA λέει τα δικά της. Άσε το τι γράφτηκε σε ποιήματα, σήριαλ, θεατρικά έργα, ταινίες. Σε μια του 1973 που έκανε τη μουσική ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον είναι ο Τίτο, πρωταγωνιστεί η Ειρήνη Παππά.

Η Σλοβένα μάνα του έκανε 15 παιδιά, ένα από τα επτά που έζησαν ήταν ο Γιόσκα. Πριν ακόμα πιάσει δουλειά στο εργοστάσιο, πιτσιρικάς, γράφεται στο συνδικάτο εργατών και γίνεται μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος. Για το μεροκάματο φεύγει σε Τσεχία και Γερμανία.

Πριν ξεσπάσει ο Α' παγκόσμιος πόλεμος ως πολίτης της Αυστροουγγαρίας στρατεύεται, αλλά φυλακίζεται για αντιπολεμική συμπεριφορά. Την κοπανάει, την κάνει για την τσαρική Ρωσία, αιχμαλωτίζεται κι εκεί, τον στέλνουν καταναγκαστικά έργα στα Ουράλια. Δραπετεύει. Τον ξαναπιάνουν σε αντικυβερνητικές πορείες στην Πετρούπολη, το σκάει μια φορά ακόμα. Εντάσσεται στον Κόκκινο Στρατό.

Στη συνέχεια. Επανέρχεται στην πατρίδα, στο νέο κράτος, το Βασίλειο Σλοβενίας- Κροατίας- Σερβίας. Μέλος του κομουνιστικού κόμματος το 1920 και «πράκτωρ Βάλτερ» της Σοβιετικής Ένωσης. «Πνευματικός πατέρας» του ο Στάλιν, που τον προωθεί κομματικά. Το 1940 είναι πια το κουμάντο στο ΚΚ της Γιουγκοσλαβίας κι όταν ο Χίτλερ εκστρατεύει στη Ρωσία, τότε ο Τίτο γίνεται ο Άρης Βελουχιώτης στην πατρίδα του, ο αρχηγός του ΕΛΑΣ Γιουγκοσλαβίας.

Και μετά το τέλος του Β' παγκόσμιου πολέμου ο Τίτο είναι περισσότερο κοντά στη Ρωσία από κάθε άλλον κομουνιστή ηγέτη. Έχει, όμως, την ιδέα μιας «βαλκανικής ομοσπονδίας» με τη συμμετοχή της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας, της Αλβανίας και της Ελλάδος αν ο «δημοκρατικός στρατός» της αριστεράς υπερισχύσει στον Εμφύλιο του κυβερνητικού της δξιάς.

-Ώπα!, κόβει τη φόρα του Τίτο ο μέντοράς του, ο Στάλιν.

- Α, έτσι ξηγιέστε, Έλληνες σύντροφοι! Τώρα θα δείτε με ποιον έχετε να κάνετε, όχι με κάποιο τσουτσέκι του Στάλιν.

Αυτή ήταν η αντίδραση του Τίτο, που εθνικοποιεί τις περιουσίες των Ελλήνων και αρχίζει να στέλνει…εξορία τους Γιουγκοσλάβους κομουνιστές, με την κατηγορία της προδοσίας.

Χιλιάδες Γιουγκοσλάβοι, μέλη και στελέχη του ΚΚ πάνε για τσάι σ' ένα μικρό νησάκι, με εντολή του Τίτο. Στο τσακ να επέμβει στην Γιουγκοσλαβία ο Στάλιν, όμως δεν είναι μαλάκας να το κάνει διότι θα προκαλέσει καταστάσεις ανεξέλεγκτες από τους πρώην συμμάχους του Άγγλους, Αμερικανούς και σία.

Το 1961 στο Βελιγράδι έγινε η πρώτη συνάντηση των αποκαλούμενων «αδέσμευτων» Νάσερ, Μακαρίου, Νεχρού. Ο Τίτο, ένας ρεβεζιονιστής με δίπλωμα για την Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, έγινε δεκτός με τιμές το 1965 στη Μόσχα, όταν αφεντικό ανέλαβε ο Μπρέζνιεφ. Σήμερα έτσι, αύριο αλλοιώς. Τούτη είναι η αιώνια μαρτυρία της Ιστορίας.