Ο ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟΥ

Πόσους στρατηλάτες να μετρήσεις τα τελευταία χίλια, δυο χιλιάδες χρόνια. Πόσους φιλόσοφους και εμπνευσμένους πατριάρχες. Καλλιτέχνες και εφευρέτες. Κυβερνήτες. Αθλητές. Ναυάρχους. Τόσους πολλοί είναι στον τομέα τους που πλέον μιλάς για σωρό. Και δύσκολα να τους αξιολογήσεις, να τους ιεραρχήσεις. Αν, όμως, μιλάς για τη διπλωματία, ένας, μόνον ένας είναι μακράν. Ο πρώτος. Ο Σαρλ Μωρίς ντε Ταλεϋράν-Περιγκώρ. Ο Ταλεϋράνδος, όπως τον λέμε εμείς οι Έλληνες.

Ο Ταλεϋράνδος ήταν το δεξί του χέρι του επαναστάτη και του αντεπαναστάτη. Του βασιλιά και του αντίπαλου του βασιλιά. Εναντίον της «Ιεράς Συμμαχίας» και με τα συμφέροντα της «Ιεράς Συμμαχίας».

Μαλακίες. Ο Ταλεϋράνδος δεν ήταν ούτε με τον Λουδοβίκο, ούτε με την Γαλλική Επανάσταση. Ούτε με τον Ναπολέοντα, ούτε ενάντια του. Σήμερα βγάζω στη φόρα για ποιον δούλευε και σχίστε τους τόμους της Ιστορίας και ό,τι γράφεται γι' αυτόν. Και το ότι έτσι κι αλλοιώς αυτός διαμόρφωσε τελικά το πεπρωμένο της Ευρώπης.

Παγκόσμια αποκλειστικότητα η αποκάλυψη του αποδυτηριάκια, για λογαριασμό ποίου δούλευε ο κουτσός Γάλλος ιερέας και αργότερα διπλωμάτης. Για τον εαυτό του! Έκανε το δικό του παιχνίδι. Γι' αυτό γεννήθηκε. Όπως άλλος τη βρίσκει να ρίχνει την πετονιά στο ποτάμι να μαγκώσει κανά ψαράκι, άλλος να ποντάρει στη ρουλέτα. Το πάθος ζωής του Ταλεϋράνδου ήταν ο ρόλος του «συμβούλου» στον εκάστοτε ισχυρό. Αυτοκράτορας είναι ο άλλος, βασιλιάς, πατριάρχης, αρχιστράτηγος, αλλά εκεί υψηλά και μακριά από την πιάτσα έχει άγρια μεσάνυχτα. Το άγιο φως για το πως θα διαχειριστεί την εξουσία του, πως θα πορευτεί το παίρνει από τον συμβουλάτορα του.

«Αφού ο λαός μασάει όσα του λέμε, ας του πασάρουμε τα πράγματα όπως εκείνος γουστάρει, και βολεύει εμάς». Κουβέντα του Ταλεϋράνδου. Ποτέ δεν δωροδόκησε κάποιον, όμως δεχόταν να δωροδοκηθεί από Ευρωπαίους μονάρχες, όχι απ' όλους, όσους επέλεγε εκείνος να τους κάνει την τιμή να τον χρηματίσουν.

Αριστοκρατικής οικογένειας βέβαια, πέθανε σα σήμερα 17 Μαΐου, το 1838, σε ηλικία 84 χρονών (Η προσωπογραφία στη φώτο σε ηλικία 40 χρονών). Ήταν και γυναικάς, αν και η Ιστορία αμφισβητεί ότι υπήρξε γνήσιος ερωτύλος. Δικαιολογημένα. Ο παίκτης έπαιζε σκάκι σε κάθε κίνηση, ακόμα και στις γκομενοδουλειές. Έφτιαχνε δεσμούς με γυναίκες και χρησιμοποιούσε κι αυτές ως πράκτορες του.

Αν ρωτάς πώς τα κατάφερνε. Πόνταρε πάντα στο κίνητρο του αλλουνού. Έδινε την... ευκαιρία στον άλλον να ικανοποιήσει τη επιθυμία του, κι όταν ο ''σύμμαχός'' του έφτανε στο στόχο του, ωφελούνταν κι αυτός, ο Ταλεϋράνδος. Πρότεινε στον Ναπολέοντα να συμμαχήσει με τον εχθρό του, την Αγγλία, για να κοντράρουν Ρωσία, Αυστρία, Γερμανία, τις χώρες με αντικρουόμενα συμφέροντα. Μεγαλοφυές σχέδιο.