ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΕ ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ
Γεννιέται με το όνομα Καραμανλής. Αυτό και μόνο αρκεί για να περάσει στα τελικά της διαδρομής και να οδηγηθεί στην πρωθυπουργία. Με τέτοιο όνομα το παιδί δεν χρειάζεται εξετάσεις. Το ίδιο αν λέγεται Παπανδρέου, Το άλλο βαρύ όνομα πολιτικού που ο ίδιος έστησε κόμμα.
Γεννιέται, λοιπόν, ένας μπούλης με το όνομα Καραμανλής και είναι Κωνσταντίνος κι αυτός! Επειδή, όμως, ο μπάρμπας είναι Κωνσταντίνος, ο ανηψιός βγήκε στην πιάτσα ως Κώστας. Καθόλου περίεργο να φτάσει να τον λέγανε Κωστάκη. Τελικά ο μπούλης, ο Κωστάκης έγινε πρωθυπουργός. Πρώτα τον έκανε αρχηγό το κόμμα. Λόγω ονόματος αρχηγός στη θέση του αρχηγού. Και ο λαός, ο γίγας λαός έκανε πρωθυπουργό τον γιο του Αλέκου, ενός από τα αδέλφια του εθνάρχου.
Τίποτα δεν αποκλείεται. Να πάρει σειρά ένας ακόμα Καραμανλής. Έτσι, να τριτώσει το πράμα, όπως με τους Παπανδρέου. Ο παπατζής Γεώργιος. Ο γιος του, ο απατεώνας Ανδρέας. Και ο εγγονός του Γεωργίου, ο Γιώργος, ο Γιωργάκης ή George.
Επιτέλους, ρε! Σταματείστε, ρε!!! Δεν έχετε κάτι άλλο να γράψετε, το καταλαβαίνω. Το παρατραβάτε, ρε μάγκες, με τον πεθαμένο. Μέσα σε κάσα κομματική βρίσκεται, κι αντί να του ρίχνουν μια χούφτα χώμα, όπως αρμόζει στους πολιτικά νεκρούς, σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να του βγάλουν τα σάβανα από πάνω του. Κάτι λέει αυτό. Κάτι δείχνει. Να κρατάνε ζωντανό δημοσιογραφικά, επικοινωνιακά, πολιτικά ένα πτώμα, έναν τελειωμένο που έχει κλείσει, έχει διπλοσφραγίσει τον κύκλο του. Και μιλάμε για τον πρωθυπουργό που έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη γιατί η χώρα έπεσε στο λάκκο με τα φίδια.
Θυμάμαι τον Κωστάκη Καραμανλή στο γήπεδο όταν η Ελλάδα κατακτούσε το Ευρώ το 2004. Έκανε στη συνέχεια κάτι ως πρωθυπουργός για την εθνική; Τίποτα. Έκανε κάτι για το ποδόσφαιρο; Τίποτα. Τι, λοιπόν, να τους κάνω τους πανηγυρισμούς του; Αγαπούσε, λέει, την εθνική ομάδα. Αυτό δεν λέει κάτι. Τίποτα δεν λέει.
Γνωστός βάζελος ο Καραμανλής. Αυτό δεν είναι κακό. Ούτε ότι είχε άποψη ως προπονητής της εξέδρας. Πάντα διαφωνούσε και, με χαρτί και μολύβι, έδειχνε στους συνεργάτες του πως πρέπει να παίζει ο Παναθηναϊκός. Ρε, σε ποιους πέφτουμε! Λάθος, κυρίες και κύριοι. Αυτούς θέλουμε. Αυτοί μας αξίζουν.
Διαβαστε ακομα: