ΑΠΟΨΕ ΤΡΩΜΕ ΣΠΛΗΝΕΣ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΩΝ

Πεδίο μάχης σήμερα στο κέντρο της Αθήνας. Το γνωστό σκηνικό για την επέτειο της δολοφονίας ενός νεαρού το 2008. Κανονική και αναμενόμενη παράσταση, με τα πολυμεταχειρισμένα πλάνα για καρτ-ποστάλ. Τζάμπα πρόγραμμα για τα κανάλια. Φωτιές, μολότωφ, πετροπόλεμοι, καταστροφές, χημικά και κροτίδες λάμψης από μια αστυνομία πανέτοιμη για μια φορά ακόμα να ξεβρακωθεί. Να διασυρθεί.

Έχεις να κάνεις με μπόγια της πλάκας, έτσι την θέλουν την αστυνομία, και τζάμπα τα γαλόνια της. Γαλοπούλες φοράνε πολεμική εξάρτυση, κράτη, ασπίδες και κλοπ, το πιθανότερο αγοράστηκαν με μίζες.

Προς τι, λοιπόν, οι πορείες μαθητών, οι οργανωμένες διαδηλώσεις. Ασφαλώς για να παίξει το αμέρικαν μπαρ, το καταγκιόζ καφενείο μας. Μια προκάτ επιχείρηση πέρα για πέρα, κάθε χρόνο, που όλοι την περιμένουν να επαναληφθεί. Μια αυτοτελής βαρβαρότητα, προκειμένου να περάσει το μήνυμα στον κάθε πολίτη ότι η αστυνομία, ακόμα και οπλισμένη με ό,τι πιο σύγχρονο υλικό, είναι ΑΝΙΣΧΥΡΗ απέναντι στο αναρχικό τσογλάνι. Θα γίνει αυτό που θέλουν οι κουκουλοφόροι, οι δε νοικοκυραίοι θα κάτσουν στην άκρη να μπανίζουν το show, πληρωμένο από τους όρθιους μαλάκες, τους φορολογούμενους. Και να το χωνέψουν ότι ως πολίτες τους έχουν για κομπάρσους οι παριστάνοντες τους κυβερνώντες.

Πως όφειλε να ξηγηθεί η αστυνομία; ''Κορίτσια, θέλετε και φέτος dog-party; Ετοιμάστε κωλομέρια! Απόψε τρώμε σπλήνες. Και δεν χρειάζεται, για να σας κανονίσουμε, να σας πλησιάσουμε, άλλωστε βρωμάτε, βρε, όχι μόνον από τα χοντρά, αλλά και τα ψιλά σας''. Να, όμως, που δεν υπάρχει τέτοια εξήγηση από την μπατσία. Να, γιατί στο κομμάτι αυτό είναι ύποπτο το μητρώο της αστυνομίας. Χωρίς να ευθύνεται η ίδια γιατί από αλλού έρχονται οι... φραγές δράσης.

Εγώ ξέρω από το μποξ ότι ο βαρέων βαρών πυγμάχος θα κερδίσει οπωσδήποτε τον άλλονα ελαφρών βαρών. Τι γίνεται, όμως. Κάθε νύχτα του Γρηγορόπουλου, κάθε χρόνο, «νικητής» αναδεικνύεται ο αντίπαλος που θα κάψει, που θα προκαλέσει την... ετοιμότητα χιλιάδων αστυνομικών, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση.

Είναι παρωδία να πιάνουν τα... στενά των Εξαρχείων, για να αντιμετωπίσουν τους... πόσους(;) αναρχικούς που κι αυτοί παίζουν με συγκεκριμένα σχέδια δράσης. Κυρίως πως θα αποφύγουν τα «πυρά» των μπάτσων που μάθανε να βαράνε και από τις ταράτσες σπιτιών, πολυκατοικιών. Και τελικά όταν έρθει η ώρα του ταμείου, πέφτει γέλιο κατσαρό. Εννοώ με τον αριθμό των συλληφθέντων που θα αφεθούν ελεύθεροι για να μη μένουν όρθιες οι στέκες των μπιλιάρδων.

Υπ' όψιν ότι ο δολοφονηθείς Γρηγορόπουλος δεν φορούσε κουκούλα, όπως αυτοί που τιμούν με τον τρόπο τους τη μνήμη του.

Διαβαστε ακομα:

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ... ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ