ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ, ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Στο ποδόσφαιρο είναι γνωστά αυτά από την εποχή που φορούσαν πάνινα παπούτσια. Η μεγάλη, δηλαδή η ομάδα με πολύ κόσμο, κάνει μεταγραφή τον ταλαντούχο ποδοσφαιριστή από την μικρή ομάδα. Εκείνη με τους λίγους, τους μετρημένους οπαδούς. Το αντίστροφο, ποτέ. Δεν γίνεται ποτέ η συνοικιακή, η επαρχιακή ομαδούλα να αγοράσει παίκτης αξίας ή κάποιον πιτσιρικά με μέλλον, από την ομαδάρα, με συνήθως προεδράρα, εφοπλιστή, βιομήχανο, εργοστασιάρχη. Κάποιον έτσι ή αλλοιώς διαπλεκόμενο.

Για να κάνουμε ταμείο, η μεγάλη ομάδα, αυτή με το μπούγιο οπαδών, δεν στηρίζεται στο πορτοφόλι της προεδράρας. Αλλά στον λαό της ομαδάρας. Ο διαπλεκόμενος ή όχι μεγαλοεπιχειρηματίας την πέφτει στην ομαδάρα με πολύ κόσμο, όχι στην ομαδίτσα. Και το μεγάλο κόμμα δεν είναι μεγάλο διότι κουβαλάει μεγάλες ιδέες, μεγάλα όνειρα, μεγάλο ήθος. Μαλακίες. Το μεγάλο κόμμα θα γίνει κυβέρνηση διότι σε μεγάλο βαθμό θα ψηφιστεί, θα ψηφίζεται από τον γίγαντα λαό. Τον κυρίαρχο και... ανεύθυνο.