ΚΟΝΤΟΙ, ΣΤΡΑΒΟΙ, ΑΝΑΠΟΔΟΙ, ΟΛΟΙ ΔΕΚΤΟΙ...

 

Έστω ότι φτιάχνεται κόμμα των κοντών. Άρα, αποκλείεται να γίνει μέλος, πολύ περισσότερο στέλεχος του κόμματος, ένας δίμετρος. Αντιληπτό.

Έστω ότι φτιάχνεται κόμμα των παχύδερμων. Των βαρύκιλων. Άρα, αποκλείεται να γίνει μέλος ένας κοκαλιάρης. Αντιληπτό.

Αν, όμως, ιδρυθεί το κόμμα των ωραίων, άνετα έχει θέση κι ένας άσχημος. Για όλον τον κόσμο είναι κακάσχημος, όμως, ο ίδιος, όπως και οι σύντροφοί του στο κόμμα, δεν έχουν πρόβλημα και τον βλέπουν για γόη. Κούκλο.

Τι λέμε; Αυτά που δεν έχει πει ποτέ κανένας στην Ιστορία της πολιτικής και της δημοκρατίας από καταβολής. Λέμε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το κόμμα είναι ο ορισμός της απάτης. Το αιώνιο παραμύθι ότι στο αυτοαποκαλούμενο π.χ. αριστερό κόμμα κυκλοφορούν και οπλοφορούν ιδεολογικά μόνο αριστεροί. Στο κεντρώο κόμμα μόνο... κεντρώοι. Στο δεξιό μόνο δεξιοί. Μαλακίες.

Η πόρτα του κόμματος, του κάθε κόμματος είναι ανοιχτή. ορθάνοικτη στον οποιονδήποτε. Σ' όποιο κόμμα γουστάρει κανείς γίνεται δεκτός και δεν του ζητάνε καμιά ταυτότητα... ιδεολογικού προσανατολισμού.
Διαβαστε ακομα:

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΦΤΩΧΑ... ΚΟΜΜΑΤΑ