ΣΑΝ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ...

Ένα ραμολιμέντο είναι ο Μπάιντεν. Αντί να παίρνει πόντους αυτός χάνει ψήφους. Ένα όρθιο πτώμα σε καταρροή. Αδύνατον να κρατηθεί όρθιος. Ανοίγει το στόμα και λέει μαλακίες. Κι όμως!!!. Το σύστημα είναι τέτοιο που για να αποσυρθεί, να πάει στο καλό, τέλος πάντων να μην είναι υποψήφιος πρόεδρος, χρειάζεται να το αποφασίσει ο ίδιος. Αμάν, ρε, καλέ μου και γλυκέ μου, κάνε μας τη χάρη να ξεκουμπιστείς, θα σε φάει με τα κουμπιά του σακακιού σου ο βαψομαλλιάς. 

Πήρες χαμπάρι; Και το έργο το λένε... δημοκρατία. Όχι μονοκρατορία και αυτοκρατορία. Κλωτσές του δίνουν στα πισινά, όχι δεν παραιτούμαι. Ρε, άντε στην ευχή της Παναγίας, άδειασε μας τη γωνιά, χάνουμε από τον ψευτογαμιά., με σένα υποψήφιο το κόμμα δεν έχει καμιά τύχη.

Έτσι που λες, μάστορα. Τι θα αποφασίσει ο ίδιος ο Μπάιντεν. Ποια δημοκρατία! Κι αν, τελικά, αποσυρθεί ο άνθρωπος, αυτό θα γίνει διότι ο... δημοκρατικός, ο του... δημοκρατικού κόμματος, Μπάιντεν στην πραγματικότητα υποχρεώθηκε να τα παρατήσει. Δεν τον έπαιρνε άλλο.

Είμαστε πάντα στην εποχή του Γολιάθ και του Δαβίδ. Ένας μ' έναν. Μονομαχία. Έχουν περάσει αιώνες, ο άνθρωπος έχει κάνει άλματα στην επιστήμη και την τεχνολογία, αλλά το αρχηγηλήκι δεν πέθανε, Μαϊμού ή πραγματικό το έργο παίζεται πρωτόγονα. Ένας με έναν. Παραμύθι η κόντρα των ιδεολογιών, της άλλης άποψης, το Εμείς κι Αυτοί.  

Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ ΑΣΧΕΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΚΝΑΤΖΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΝ