ΤΟΝ ΠΕΤΑΝΕ ΣΑ ΣΒΗΣΜΕΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ

Δώσε μου, παρακαλώ, μια εξήγηση. Γιατί ένας πρώην πρωθυπουργός εξαφανίζεται.  Ήταν αρχηγός κόμματος, ήταν και πρωθυπουργός, σήμερα δεν είναι και δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Τι κόλπο είναι αυτό! 

Για να φτάσει να γίνει πρωθυπουργός σημαίνει ότι κάτι αξίζει. Ε, αφού αξίζει και έχει την πείρα της δουλειάς, γιατί εξαφανίζεται;. Χάνεται από το προσκήνιο. Κάπου κυκλοφορεί  στη Βουλή, αλλά είναι απολιθωμένος. Δεν μιλάει καν. 

Η πιο μεγάλη απόδειξη της αναξιοκρατίας; Αυτό είναι. Η μεγάλη απόδειξη, η επιβεβαίωση της αναξιοκρατίας. Ποια άλλη  απόδειξη, πανηγυρική και κραυγαλέα, ότι για να γίνει κανείς πρωθυπουργός δεν χρειάζονται προσόντα και ικανότητες. Έγινε πρωθυπουργός αλλά αυτό δεν συνέβη διότι ο τύπος είναι αξία, ικανός για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, τον έχει ανάγκη η χώρα.

Φοβερά πράγματα. Τον είχαν επιλέξει για αρχηγό κι ήταν ένα άχρηστο πράμα. Εντελώς. Ήταν αρχηγός, ηγέτης, οδηγητής, κυβερνήτης, αλλά ο κύριος ήταν ο τίποτας. Ο Σημίτης έκανε δυο θητείες πρωθυπουργός και μετά έπεσε κι αυτός στο σκοτάδι. Για σιγά, ρε. Το ίδιο και ο μικρός Καραμανλής. 

Να είναι κάποιος πρωθυπουργός και πριν γεράσει, τον πάρουν τα χρόνια, να τον πετάς σα σβησμένο τσιγάρο. 

ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΡΩΤΙΣΜΟ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ