ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Στην αναζητηση για τρια Βρεθηκαν 118 σελιδες
Δεν θα μείνω στα τετριμμένα, τον αριθμό των βουλευτών που ψήφισαν το ασφαλιστικό, τη μη ύπαρξη διαρροών και τα υπόλοιπα αναμενόμενα ή μη, στα οποία αναλώνεται συνήθως το πολιτικό ρεπορτάζ, έπειτα από κάθε συνεδρίαση της Βουλής για κρίσιμα εθνικά θέματα.
Από την αρχή κιόλας της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα αναζητεί τον ηγέτη που θα τη βγάλει από το αδιέξοδο. Τα δοκίμασε όλα. Από τον λαοπρόβλητο, το 2009 ΓΑΠ και τον ειδήμονα Παπαδήμο, μέχρι τον αντιμνημονιακό, μέχρι την πρωθυπουργοποίηση του, Σαμαρά. Ώσπου......
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ
Όταν περιφέρομαι στους δρόμους, στην κλασική ερώτηση, γιατί δεν βγαίνω στο γυαλί, δίνω μόνιμα την ίδια απάντηση: Επειδή δεν θέλω να γίνω Πρετεντέρης.
Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΑΠΕΤΥΧΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, Ο ΙΒΑΝ;
Ο φουκαράς ο πατριάρχης μας σε ποιον να πρωτοδώσει τις ευχές του. Δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση του κυρίου Βαρθολομαίου, παραμονές του ντέρμπυ Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Σα να το έχουν παραξηλώσει τα αφεντικά των ΠΑΕ.
Επειδή η μαλακία και η προπαγάνδα βαδίζουν συνήθως παρέα κι έχω κουραστεί να τις συναντώ καθημερινά μπροστά μου, περίπου σαν τους θαμώνες του Da Capo της πλατείας Κολωνακίου.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Γιατί, άραγε, ο θρήνος για τον χαμό 129 συνανθρώπων μας στο Παρίσι από τα πυρά των τζιχαντιστών είναι ασύμμετρα εντονότερος σε ένταση και προβολή από εκείνον για τη συντριβή του ρωσικού αεροπλάνου με 219 θύματα;
Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ
Μεταξύ μας ζηλεύω τον Φίλη. Άσημος ως δημοσιογράφος κινδυνεύει να γίνει διάσημος, λέγοντας μαλακίες ως υπουργός...
Ναι, είμαι με τον Τσίπρα, ακόμα κι εάν αντιλαμβάνομαι ότι αδυνατεί να ανταποκριθεί, υπό την έννοια του πολιτικού βάρους, στις επιταγές των καιρών και ότι διαδραματίζει έναν ρόλο ασύμμετρο με την απαιτούμενη εμπειρία, την ωριμότητα και την παιδεία που έχει......
ΑΣΥΛΙΑ ΣΤΗ ΡΑΧΗΛ ΓΙΑ ΔΥΟ ΠΟΤΗΡΙΑ ΚΡΑΣΙ...
Μάθημα δεοντολογίας έκαναν on air στον παρουσιαστή του Σκάι Κωνσταντίνο Μπογδάνο δύο παλιές καραβάνες του επαγγέλματος. Ο Άρης Πορτοσάλτε και η Έλλη Τριανταφύλλου.
Κάποτε τους παλιούς καλύτερους καιρούς ακόμα και η υποκριτική του πολιτικού καθωσπρεπισμού είχε μια γοητεία. Δεν ήταν όλα στημένα και οι μονομάχοι του συστήματος τηρούσαν έστω και υποτυπωδώς τα προσχήματα.