ΜΕ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ

Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος θα 'ναι, που θα τα βάλει με τον εαυτό του, γιατί έμπλεξε με τον τζόγο. Ανυποψίαστος. Αδιάβαστος.
Σε χωριό της Ιταλίας ένας φουκαράς μαλάκας έχασε στα «φρουτάκια» κοντά στα 5.000 ευρώ μέσα σε δυο εβδομάδες και του σάλεψε. Πήρε ένα τσεκούρι και κατέστρεψε έναν κουλοχέρη. Έστειλε τη σκέψη μου στο Λουτράκι του 1994-95.

Άνθρωποι που δεν είχαν μπει στη ζωή τους σε καζίνο, δεν ήξεραν τι είναι ρουλέτα, νοικοκυραίοι με φράγκα, αγρότες, άνθρωποι με λασπωμένα παπούτσια από τα χωράφια, παραγωγοί γης, που ζούσαν με ό,τι δίνουν τα χώματα, βιοπαλαιστές, άρχισαν να μπαίνουν μέσα στα σαγώνια του καρχαρία και τα ακουμπούσαν. Το καζίνο τους ξεπάτωσε. Λάθος. Αυτοί πήγαιναν στο καζίνο, αυτοί τα θέλανε και τα πάθανε. Δεν τους πήγαιναν σηκωτούς, με το ζόρι.

Έτσι και με τον Ιταλό. Βρε μαλάκα, με μηχάνημα παίζεις. Τι περίμενες, ότι δεν θα χάσεις; Ότι θα κερδίσεις; Μηχάνημα ρυθμισμένο είναι για να στα πάρει. Και για να κάνει καλά τη δουλειά του το κανονίζουν έτσι που και να σε καλοπιάνει και ποτέ των ποτών να έρθει στο μείον, πάντα στο συν.
Αντί να βαρέσει το τσεκούρι στο εργαλείο με τα φρουτάκια ο ''άτυχος'', που... δεν τον ήθελε η τύχη, θα ήταν πιο σωστό να σημαδέψει το κεφάλι του. Σίγουρα θα έβρισκε στόχο, θα έβλεπε τα φρουτάκια ανάποδα.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΥΚΟΛΑ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ, ΔΥΣΚΟΛΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ