ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ, ΠΟΤΕ!

Μπαίνεις στο καζίνο και βλέπεις άτομα σαν κι εσένα. Τζογαδόρους. Της δικής σου φυλής άτομα είναι. Άλλο ότι δεν έχεις καμία σχέση μαζί τους. Το ότι έχουν το ίδιο αλκοολίκι, δεν τους κάνει απαραίτητα συμπαθητικούς στα μάτια σου.
Ίδιας τζογαδόρικης φάρας θα βρεις στον ιππόδρομο. Στην μπαρμπουτιέρα. Στο προποτζήδικο. Στη χαρτοπαικτική λέσχη. Σε κάθε ναό του τζόγου.
Βέβαια. Ναός είναι για τον παίκτη ο χώρος όπου ιερουργεί το πάθος του. Ναός του τζόγου, όχι της τύχης, που λένε.

Οκεϋ, μέσα στο παιχνίδι είναι και η τύχη, η γρουσουζιά, η ρέντα. Δεν μπορεί, όμως, ένας θρησκευόμενος τζογαδόρος να θεωρήσει το άπαν στο παιχνίδι την εύνοια της τύχης, όπως και τη καντεμιά. Αν το βλέπει έτσι, τότε στην πραγματικότητα αυτοκαταργείται. Ότι δεν εξαρτάται το παιχνίδι από τον ίδιο.
Μπαίνεις, λοιπόν, στο ναό, στον όποιο ναό του τζόγου, και αξίζει να κόβεις φάτσες. Στο μουλωχτό. Όπως και μακριά από το γήπεδο του τζόγου επιβάλλεται να πορεύεσαι με μάτι γαρίδα. Μη ξεφεύγουμε.

Στο παιχνίδι επάνω βλέπεις την αδυναμία του τζογαδόρου. Τη μαλακία του. ''Ομοιοπαθής'' ο κύριος, αλλά καμία σχέση με σένα τον σοβαρό, τον μετριοπαθή, τον αυτοελεγχόμενο. Είναι αναγκαίο, επιβάλλεται να κάνεις την κριτική σου στους δίπλα και τους παραδίπλα, είτε παίζουν στο ίδιο τραπέζι με σένα, είτε όχι.

Δεν σέβομαι τον τζογαδόρο που δεν είναι από πάνω. Όχι, κύριε. Τον έχω στη ξεφτύλα αν είναι κάτω από τον τζόγο. Έτσι γίνεται αυτοκαταστροφικός. Δεν μου κάνει.
Από τη δουλειά σου κερδίζεις εκατό φράγκα, για παράδειγμα. Δεν θα παίζεις περισσότερα από πενήντα. Και αφού την βγάζεις, εσύ και η οικογένειά σου, με 40. Όπως στο λέω. Παίζεις λιγώτερα και από το περίσσευμα σου κάθε μήνα.

Ποτέ δεν ξοδεύουμε για τούτο και για κείνο το 100% των εσόδων μας. Ποτέ. Πολύ περισσότερο για τον τζόγο. Τουλάχιστον ένα 10% από τα στάνταρ έσοδα το κρατάμε στην καβάτζα. Μήπως μας χρειαστεί. Μήπως βρεθούμε στην ανάγκη. Και για να παίζεις ξεχνάς το όποιο πακέτο έχεις στην άκρη.

Ωραίος ο τζόγος. Μεγάλη προσωπική ''επιτυχία'' να παίζεις και να χάνεις τα λεφτά σου. ''Επιτυχία'' από μια άποψη διότι και να χάνεις δεν εκτροχιάζεται η προσωπική σου ζωή. Βγάζεις λεφτά, δεν μένεις ρέστος, και ποτέ ο ισοσκελισμός δεν σε φέρνει από κάτω.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΣΟ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΓΚΟΜΕΝΑ ΣΟΥ